Pekcanıtez Usul - Medenî Usûl Hukuku

Bununla beraber manevî tazminat talepleri bakımından Yargıtay ve doktrinde bazı yazarlar, manevî tazminatın bölünemezliğini ve tekliğini kabul etmektedir(219). Bunun sonucu olarak da manevî tazminatın bir defada istenebileceği ifade edilmektedir. Bu ise manevî tazminat taleplerinin Sayfa 1023 kısmî dava şeklinde açılmasına engel teşkil etmektedir(220). Zarar görenin manevî tazminat talebini bölümler hâlinde isteyememesinin diğer bir sonucu da dava konusu yaptığı manevî zararın miktarını ıslah yoluyla artıramamasıdır(221). Böyle olunca, davacı, dava açtığı anda gösterdiği talep sonucuna kesin olarak bağlı kalmakta ve bunu hiçbir şekilde artıramamakta veya ikinci bir davanın konusu yapamamaktadır. Yargıtay maalesef aynı gerekçe ile manevî tazminat taleplerinin belirsiz alacak davasına da konu olamayacağını belirtmiştir. Yargıtay’ın kararı şu şekildedir:Sayfa 1024“İş kazasında zarar gören davacı, davanın açıldığı tarihte manevi tazminat alacağının miktarını kendisi belirlediğinden, davanın açıldığı tarihte alacağın miktarını yahut değerini tam ve kesin olarak belirleyebilmesinin kendisinden beklenemeyeceği veya bunun imkânsız olduğu söylenemez. O halde manevi tazminat istemi manevi tazminatın bölünemezliği kuralına aykırı bir biçimde kısmi veya belirsiz alacak davası olarak açılamaz ve manevi zararın HMK’nın 107. maddesine göre dava yoluyla tespiti de istenemez. Bu nedenlerle mahkemece manevi zararın tespitine yönelik davanın hukukî yarar yokluğundan usûlden reddine karar verilmesi doğrudur.”(222)