Öğretide giderek artan bir şekilde dürüstlük kuralının genel bir koruma normu olarak kabul edilmesi savunulmaktadır(242). Hukuka aykırılık unsuru etrafında gerçekleştirilen tartışma aslında tazminatın sınırlarına ilişkin bir tartışmadır; hukuka aykırılık kavramının genişletilmesi ile amaçlanan esasen tazminatın verildiği olasılıkların arttırılmasıdır. Dürüstlük kuralına aykırılığın tek başına hukuka aykırılığı sağlaması görüşü de temelde bu amaca dayanır. Dürüstlük kuralı tek başına genel bir koruma normu olarak ele alınır ve ihlâli hukuka aykırılığı sağlar ise tazminatın sınırları da önemli oranda genişler. Böyle olmakla birlikte dürüstlük kuralının tek başına bir koruma normu niteliği taşıyıp taşımadığı öğretide oldukça tartışmalı bir konudur(243). Bir görüşe göre dürüstlük kuralı genel bir davranış kuralıdır ve dürüstlük kuralına aykırılık (özellikle de hakkın kötüye kullanılması) hukuka aykırılık unsurunu gerçekleştirmeye yeter(244).
