- Doküman Bilgileri
- İndirme seçenekleri
- Referans kopyala
- Görüntüleme Ayarları
-
-
ᴀ⇣ Yazı karakterini küçült
Metnin ilk hali
Kurum: Tarım ve Kırsal Kalkınmayı Destekleme Kurumu
Yürürlüğe Giriş Tarihi: 30.07.2020
Aşağıda bir kısmını gördüğünüz bu dokümana sadece Standart, Profesyonel veya Profesyonel + pakete abone olan üyelerimiz erişebilir.
BİRİNCİ BÖLÜM
Amaç, Kapsam, Dayanak ve Tanımlar
Amaç
(1) Bu Yönetmeliğin amacı; 21/7/1953 tarihli ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunda belirtilen ve Hazine ve Maliye Bakanlığı ile diğer kamu kurum ve kuruluşları ve mercilerce kullanılan yetkilerin, süresi içinde ödenmeyen alacakların korunmasında, takip ve tahsilinde Tarım ve Kırsal Kalkınmayı Destekleme Kurumunca kullanılmasına ilişkin usul ve esasları düzenlemektir.
(1) Bu Yönetmelik; 6183 sayılı Kanunda belirtilen ve Kanunun verdiği yetkilerin Tarım ve Kırsal Kalkınmayı Destekleme Kurumunca kullanılmasına ilişkin usul ve esasları kapsar.
Dayanak
(1) Bu Yönetmelik; 21/7/1953 tarihli ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında 4 üncü maddesi ve 4/5/2007 tarihli ve 5648 sayılı Tarım ve Kırsal Kalkınmayı Destekleme Hizmetleri Hakkında Kanunun 15 inci maddesinin dördüncü fıkrası hükümlerine dayanılarak hazırlanmıştır.
Tanımlar
(1) Bu Yönetmelikte geçen;
a) Alacak: Kurumun sözleşmeden kaynaklanan alacaklarını ve bu alacaklardan doğan diğer alacaklarını,
b) Başkan: Tarım ve Kırsal Kalkınmayı Destekleme Kurumu Başkanını,
c) Borçlu: Kuruma borcu olan gerçek ve tüzel kişileri ve bunların kanuni temsilcileri veya mirasçıları, kefili, yabancı şahıs ve kurumlar temsilcilerini,
ç) Faydalanıcı: Proje başvurusu kabul edilen ve sözleşmesi imzalanan başvuru sahibini,
d) İl Koordinatörlüğü: Kurumun, illerde kurulan taşra teşkilatını,
e) İl Koordinatörü: Kurumun taşra teşkilatının en üst düzey yöneticisini,
f) Kanun: 21/7/1953 tarihli ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunu,
g) Kurum: Tarım ve Kırsal Kalkınmayı Destekleme Kurumunu,
ğ) Sözleşme: Faydalanıcı ile Kurum arasında yapılan hibe sözleşmesini,
h) Tahsil ünitesi: Kurum alacaklarının takip ve tahsil işlemlerini yürütmekle görevli birimini,
ifade eder.
İKİNCİ BÖLÜM
Kurum Alacaklarının Korunmasına İlişkin Yetkiler
Teminat isteme
(1) Tahsil ünitesi alacağın teminatını teşkil etmek üzere, Kanunun 10 uncu maddesinde sayılan her türlü teminatı alabilir.
(2) Türkiye’de ikametgâhı bulunmayan borçlunun durumu, alacağın tahsilinin tehlikede olduğunu gösteriyorsa tahsil ünitesi kendisinden teminat isteyebilir.
(3) Gösterilen teminatın tahsil ünitesi tarafından yeterli ve uygun bulunmaması, sonradan kısmen ya da tamamen değerini kaybetmesi veya borç miktarının artması halinde, borçludan teminatını tamamlaması veya yerine başka bir teminat göstermesi istenir. Tahsil ünitesinin uygun görmesi halinde borçlu verdiği teminatı kısmen veya tamamen aynı değerde diğer bir teminatla değiştirebilir.
Şahsi kefalet
(1) Alacakların tahsili ile ilgili olarak Kanunun 10 uncu maddesinde belirtilen teminatı sağlayamayan borçluların muteber bir şahsı müteselsil kefil veya müşterek müteselsil borçlu olarak göstermesi halinde, şahsi kefaleti veya gösterilen şahsı kabul edip etmemeye tahsil ünitesi yetkilidir.
(2) Kefalet, noterden onaylı sözleşme ile tesis olur.
İhtiyati haciz
(1) İhtiyati haciz, Kanunun 13 üncü maddesinde belirtilen sebeplerin bulunması hâlinde, hiçbir süreye bağlı kalmaksızın İl Koordinatörünün kararıyla derhal uygulanır.
(2) İhtiyati haczin amacı Kurum alacağını teminat altına almak olup, tahsil ünitesince borçlunun menkul ve gayrimenkul malları ile diğer hak ve alacaklarının kaçırılmasına engel olunması ve ihtiyati haciz uygulamasından beklenen faydanın elde edilebilmesi için, fesih ya da geri alım kararı beklenilmeksizin ihtiyati haciz kararı alınabilir.
(3) Gıyapta yapılan hacizler borçluya tebliğ edilir. Haklarında ihtiyati haciz uygulanan borçlular, haczin yapıldığı tarihten, gıyapta yapılan hacizlerde ise haczin tebliğ tarihinden itibaren on beş gün içinde ihtiyati haczin sebebine idare mahkemesinde dava açabilir.
(4) İhtiyati hacze konu alacak için düzenlenen ödeme emrinin tebliğ edilmesi üzerine on beş günlük sürenin geçmesinden sonra düzenlenecek haciz varakasına istinaden ihtiyati haciz kati hacze çevrilir. İhtiyati haciz kat’i hacze dönüştürülmediği sürece, ihtiyaten haczedilen malların satılarak paraya çevrilmesi mümkün değildir. Ancak, ihtiyaten haczedilen malların bozulması, çürümesi gibi nedenlerle korunmasının mümkün olmadığı veya beklediği zaman önemli bir değer düşüklüğüne uğrayacağının anlaşılması hallerinde, bu mallar derhal paraya çevrilerek, elde edilen tutarlar teminat olarak muhafaza edilir.
(5) İhtiyati haciz, borçlu tarafından Kanunun 10 uncu maddesinin beşinci bendinde sayılan menkul mallar hariç aynı maddede sayılan teminatların verilmesi ve verilen teminatın tahsil ünitesi tarafından kabul edilmesi halinde, ihtiyati haciz tatbik edilmiş mallar üzerinden kaldırılarak teminat olarak gösterilen mallara haciz tatbik edilir.