Sigorta ve Reasürans ile Emeklilik Şirketlerinin Sermaye Yeterliliklerinin Ölçülmesine ve Değerlendirilmesine İlişkin Yönetmelik

(2) Bu Yönetmelik, Türkiye’de kurulu sigorta ve reasürans şirketleri, yabancı sigorta ve reasürans şirketlerinin Türkiye’deki şubeleri ile Türkiye’de faaliyet gösteren emeklilik şirketlerini kapsar.

Dayanak

(1) Bu Yönetmelik, 3/6/2007 tarihli ve 5684 sayılı Sigortacılık Kanununun 17 nci maddesi ile 28/3/2001 tarihli ve 4632 sayılı Bireysel Emeklilik Tasarruf ve Yatırım Sistemi Kanununun 26 ncı maddesi hükümlerine dayanılarak hazırlanmıştır.

Tanım ve kısaltmalar

(1) Bu Yönetmelikte geçen;

a) Kurul: Sigortacılık ve Özel Emeklilik Düzenleme ve Denetleme Kurulunu,

b) Kurum: Sigortacılık ve Özel Emeklilik Düzenleme ve Denetleme Kurumunu,

c) Brüt: Reasüröre isabet eden kısmın dâhil olduğu tutarı,

ç) Kanun: 5684 sayılı Sigortacılık Kanunu ile 4632 sayılı Bireysel Emeklilik Tasarruf ve Yatırım Sistemi Kanununu,

d) Muallak tazminat karşılığı: Tahakkuk etmiş ve hesaben tespit edilmiş ancak daha önceki hesap dönemlerinde veya cari hesap döneminde fiilen ödenmemiş tazminat bedelleri veya bu bedel hesaplanamamış ise tahmini bedelleri ve gerçekleşmiş ancak rapor edilmemiş tazminat bedelleri ile gider paylarını,

e) Müsteşarlık: Hazine Müsteşarlığını,

f) Net: Reasüröre isabet eden kısmın düşülmesi sonucu kalan tutarı,

g) Şirket: Türkiye’de kurulmuş sigorta ve reasürans şirketleri ile yabancı ülkelerde kurulmuş sigorta ve reasürans şirketlerinin Türkiye’deki şubeleri ile emeklilik şirketlerini,

ğ) Topluluk: Hukuksal yönden birbirinden bağımsız olmakla birlikte; sermaye, yönetim ve denetim açısından birbiriyle ilişkili, faaliyet konuları yönünden aynı sektöre bağlı olsun veya olmasın, organizasyon ve finansman konularının bir ana ortaklık çatısı altında tek merkezden koordine edildiği ana ve bağlı ortaklıklar bütününü,

h) TÜFE: Türkiye İstatistik Kurumu tarafından hesaplanan Tüketici Fiyatı Endeksini,

ı) Türkiye Muhasebe Standartları: Kamu Gözetimi, Muhasebe ve Denetim Standartları Kurumu tarafından Türkiye Muhasebe Standardı ve Türkiye Finansal Raporlama Standardı adıyla yayımlanan muhasebe standartlarını,

ifade eder.

İKİNCİ BÖLÜM

Sermaye Yeterliliği, Tedbir ve Bildirim

Özsermaye

(1) Özsermaye; ana sermaye, katkı sermaye ve diğer sermaye kalemlerinin toplamından beşinci fıkrada belirtilen indirimlerin yapılmasıyla bulunur.

(2) Ana sermaye aşağıdaki kalemlerin toplamından oluşur.

a) Ödenmiş sermaye,

b) Sermaye yedekleri,

c) Kâr yedekleri,

ç) Türkiye Muhasebe Standartları gereği öz kaynaklara yansıtılan kayıp ve kazançlar,

d) Genel kurulca ödenmesine karar verilen temettü düşüldükten sonraki net dönem kârı,

e) Geçmiş yıllar kârları.

(3) Katkı sermaye şu kalemlerden oluşur.

a) Dengeleme karşılığı,

b) Sermaye benzeri kredilerin kooperatif şeklinde kurulan şirketler için tamamı, diğer şirketler içinse gerekli özsermayenin en fazla %30’una kadar olan kısmı.

(4) Diğer sermaye kalemleri şunlardır.

a) Kurumca uygun görülmesi, nominal sermayenin en az %25'inin ödenmiş olması ve gerekli özsermayenin %30’u ile sınırlı olmak kaydıyla taahhüt edilen sermayenin %50'si.

(5) Aşağıdaki kalemler özsermaye hesabından indirilir.

a) Dönem zararı,

b) Geçmiş yıllar zararları,

c) Şirketin kendi hisseleri,

ç) İştirakler, bağlı ortaklıklar, bağlı menkul kıymetler ve müşterek yönetime tabi teşebbüsler arasında yer alan sigorta, reasürans ve emeklilik şirketlerinin (Tarım Sigortaları Havuzu ve Emeklilik Gözetim Merkezi hariç) ödenmiş sermayesinin şirketin ortaklık payı ile çarpılması sonucunda bulunan tutar,

d) Kurumca belirlenebilecek diğer kalemler.