Dosya olarak kaydet: PDF - TIFF - WORD
Görüntüleme Ayarları:

MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 23. Hukuk Dairesi

İ

Taraflar arasındaki iflas davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın esastan reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacılar vekili, davalı hakkında mahkeme ilamına dayanılarak takibe geçildiğini, hem borçluya hem de vekiline icra emrinin gönderildiğini, gönderilen bu icra emrine rağmen davalının borcunu ödemediğini ileri sürerek, 2004 sayılı İcra İflas Kanunu'nun 177. maddesi uyarınca borçlunun iflasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.

Davalı vekili, açılan davayı kabul etmediklerini, İcra İflas Kanunu'nun 177/4. maddesindeki koşulların oluşmadığını, söz konusu borcu müvekkilinin ödemek istediğini, ancak aidat toplamada sıkıntı yaşandığı için ödenemediğini savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.

İlk derece mahkemesince, İİK’nın 158. maddesi gereğince; takibe konu güncel borcun depo edilmesi için davalı vekiline ihtarlı davetiye çıkartıldığı ve verilen sürede takibe konu borcun ödenmediği gerekçesiyle davanın kabulü ile davalının iflasına karar verilmiştir.

İlk derece mahkemesi kararına karşı davalı vekilince istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine, Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 23. Hukuk Dairesi tarafından istinaf incelemesi neticesine; davanın dayanağını teşkil eden İİK'nin 177/1-4. maddesi yönünden uygulanması gereken usulü belirleyen 181. maddesinde, 158. maddeye atıf yapılmadığından, depo kararı çıkarılmasına gerek bulunmadığı, mahkeme kararının usul veya esas yönünden hukuka uygun olduğu gerekçesiyle İstinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.

Bu karara karşı davalı vekilince süresinde temyiz yoluna başvurulması üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 23. Hukuk Dairesi kararına ilişkin davalı vekilinin tüm temyiz sebeplerinin reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğininde Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 23. Hukuk Dairesine gönderilmesine, 11.11. 2020 tarihinde kesin olarak oy birliği ile karar verildi.