Belirli ölçekleri aşan elektronik ticaret aracı hizmet sağlayıcıların faaliyetlerine devam edebilmeleri için lisans almalarını zorunlu hale getiren ve reklam ve indirim bütçelerini sınırlandıran düzenlemeler Avrupa Birliği örneklerinden uzaklaşan düzenlemeler olarak karşımıza çıkmaktadır. İlk bakışta “büyük kötüdür” bakış açısıyla hazırlandığı izlenimini veren bu düzenlemeler, akıllara son yıllarda rekabet ve regülasyon çevrelerinde etkili olan Neo-Brandeisyen yaklaşımı getirmiştir. Bu çalışma, söz konusu yükümlülüklerin nasıl bir bakış açısı ile hazırladığının anlaşılmasını hedeflemektedir. Bu bağlamda yazarlar, söz konusu düzenlemelerin mantığını akademik bir düzeyde tartışılabilmek amacıyla, Neo-Brandeisyen hareketin temel argümanları ile düzenlemenin benzerliklerini ortaya koymaya çalışmaktadır. Çalışma boyunca yazarların düzenlemelerin tasarımı konusundaki değerlendirmeleri sunulmakta, değişikliklerin arkasında yatan gerekçeler incelenmekte, Neo-Brandeisyen yaklaşımın kökleri ve bugünkü temel bakış açısı özetlenmekte ve düzenlemelerin arkasında yatan bakış açısı ile Neo-Brandeisyen yaklaşım arasındaki benzerlikler analitik bir çerçevede sunulmaktadır. Çalışma içerisinde mevcut sorunların giderilmesi amacıyla getirilen düzenlemelerin yaratabileceği yeni sorunlar da yeri geldikçe mercek altına alınmaktadır.…
Anahtar Kelimeler: E-ticaret Kanunu, Neo-Brandeisyen Yaklaşım, Dijital Pazarlar,…
