Zararın doğması, her zaman tazmin edileceği anlamına gelmez. Tazminat sorumluluğunun doğabilmesi için sorumluluğun diğer kurucu unsurlarının da gerçekleşmesi gerekir. Bu unsurlardan en önemlisi hukuka aykırılıktır. Hukuk düzeni ile çatışan bir eylem bulunmadığı sürece sorumluluğun doğmaması da doğaldır. Bununla birlikte bazı durumlarda menfaatlerin dengelenmesi ihtiyacı adaletin bir gereği olabilir. Zararın bir şekilde giderilmesi düşüncesi ile hukuka aykırılık unsurunun sınırları da zorlanabilir (örneğin salt malvarlığı zararı). Ancak sınırlar ne kadar zorlanırsa zorlansın tazminat hukukunun genel ilkeleri ve kuralları uygulandığında, zararın gideriminin mümkün olmadığı ancak zarar görene bir miktar paranın ödenmesinin de adil olacağı olasılıklar vardır. Bu durumda çözüm tazminat hukukunun dışında, “fedakârlığın denkleştirilmesi” yoluyla aranmıştır. Hukuka aykırılık unsurunun eksik olduğu durumlarda verilen zarar bu şekilde karşılanacaktır. Hukuk düzeni, zarara katlanacak kişiye yükletilen bu fedakârlığa karşılık, zarar verenin, zararın bir miktarını karşılanmasını ister(42). Fedakârlığın denkleştirilmesini ayrı bir sorumluluk türü olarak inceleyen görüşler de mevcuttur(43).
