Uygun nedensellik bağı teorisi yukarıda andığımız eleştirilere ve eksikliklerine rağmen bugün Türk-İsviçre sorumluluk hukukunda kabul edilmekte ve uygulanmaktadır. Uygun nedenselliğin varlığı bir kere hâkim tarafından tespit edildikten sonra bunu kesen nedenlerin olup olmadığı da yine onun tarafından değerlendirilecektir. Böyle kabul edilmekle birlikte uygun nedenselliğin varlığının veya yokluğunun söz Sayfa 211 konusu olabileceği, kesilmesinden bahsedilmeyeceği de düşünülebilir. Nitekim, öğretide nedensellik bağının “kesilmesi” ifadesinin yerinde olmadığını, çelişki barındırdığı, nedenselliğin varlığının hem kabul edilip hem de reddedilmesinin mümkün olmadığı da savunulmuştur(676). Bizim görüşümüze göre ise bu terimin kullanılması özellikle nedenselliğin yokluğu ile kesilmesi arasında fark yaratabilmek adına uygundur. Bazı durumlarda nedenselliğin kesilmesinden değil, yokluğundan bahsetmek gerekir. Örneğin, kronik depresyonu olan ve intihar eğilimli bir kişi bir kaza geçirip daha sonra kazanın yarattığı bunalım sonucu intihar etmiş ise kazada ona zarar veren ölümden sorumlu tutulamaz. Kazanın her ne kadar zarar görenin yapısal, psikolojik yatkınlığını tetiklemiş olabileceği düşünülse de, arada ölümün uygun nedenini oluşturacak denli yoğun bir ilişki bulunmamaktadır. Bu örnekte sorun, nedensellik bağının kesilmesi sorunu değildir, nedensellik bağının yokluğu sorunudur(677). Nedensellik bağının yokluğunda, nedenle zararlı sonuç arasındaki elverişsizlik baştan itibaren mevcuttur(678). Nedensellik bağının kesilmesinde ise ilk sebep, gerçekleşen türden bir sonucu doğurmaya elverişli olmakla birlikte, ortaya çıkan yeni bir sebep ilk sebebi arka plana atmıştır, onu somut olayda elverişsiz hâle getirmiştir(679). Her durumda bu tartışma pratik bir sonuç farkı yaratacak ağırlıkta değildir.
