Klasik Dönem Osmanlı Yargılama Hukukunda Tanıklık

Deli, bunak ve matuhların tanıklığı kabul edilmez.(235) Ebu Yusuf ve İmam Muhammed’e göre sefih olması sebebiyle hâkim tarafından kısıtlandırılmış olan kimsenin tanıklığı üstlenmesinde bir engel bulunmamaktadır. Kısıtlı olan bu kimse mali tasarrufları bakımından ehliyete sahip değildir. Bir kimsenin mali tasarrufları bakımından kısıtlandırılmış olması bu kişinin bir olayı anlama, algılama ve bu algıladıklarını aktarma kabiliyetine etki etmez. Dolayısıyla kısıtlandırılmış olan bu kimsenin tanıklığı üstlenmesinde bir engel bulunmamaktadır. Kısıtlılık halinin tanıklığa etkisi üstlenilmiş olan bu tanıklığın mahkemede icrası açısından engel teşkil etmektedir. Kısıtlı olan tanık kısıtlı olduğu sürece mahkemede tanıklığı icra edemez, dava tanıklığına ehil değildir. Bunun sebebi ise onların kısıtlı kimseyi çocuk gibi kabul etmeleridir. Ebu Hanife ise kısıtlı olan kişinin mahkemede tanıklığını icra edebileceği görüşündedir. Şafii ve Hanbeliler ise İmameyn ile aynı görüştedirler.(236)…