Yenileme

Yenilemenin Roma hukukundaki karşılığı olan novatio, Roma hukukunda çok önemli bir işleve sahipti. Zira bir borcun içeriğinin veya taraflarının değiştirilmesi, ancak bu borç sona erdirildiği ve yerine arzulanan içerikte yeni bir borç kurulduğu takdirde mümkün olabilmekteydi. Borcun içeriğinin veya taraflarının, borcun sona erdirilmesine gerek olmaksızın değiştirilebildiği günümüz hukuk sistemlerinde ise yenilemenin Roma hukukundaki işlevine sahip olmadığı rahatlıkla söylenebilir. Bu düşünceden yola çıkılarak, bazı yazarlarca yenilemenin günümüzde hiçbir işlevi olmadığı dahi ileri sürülmüştür. Acaba yenileme gerçekten de bu yazarların ifade ettiği gibi, borçlar hukukunda hukuk tarihinin bir kalıntısı olarak, adeta budanması gereken bir dal gibi, lüzumsuz olarak yer mi işgal etmektedir, yoksa günümüz hukukunda da bazı pratik ihtiyaçlara cevap verebilen bir kurum mudur? Bu soruya cevap verilebilmesi için yenilemenin etraflıca incelenmesi ve benzer amaçlar güden diğer hukuki kurumlarla karşılaştırılması gerekir. Bu tezde söz konusu inceleme yapılırken özellikle Türk, İsviçre ve Alman öğretilerinden yararlanılmış,

Tezin ilk bölümünde yenileme hukuk tarihi ve karşılaştırmalı hukuk açısından incelenmektedir.…

Tezin birinci bölümünde öncelikle novatio’nun Roma hukukunun klasik döneminden müşterek hukuka kadar olan gelişimi incelenmektedir. Novatio’nun kaynaklardaki…

Tezin ikinci bölümünde yenileme teorik açıdan etraflıca incelenmektedir. Öncelikle…