2016/3 Sigortacılık Destek Hizmetleri Hakkında Yönetmeliğin Bazı Maddelerinin Uygulanması Hakkında Genelge

Aynı maddenin üçüncü fıkrasına istinaden bankaların acenteliklerini üstlendikleri şirketlere sağladığı hizmetler Yönetmelik kapsamı dışındadır.

2. Tanımlar başlıklı 3 üncü maddenin birinci fıkrasının (c) bendinde yer alan Destek Hizmeti Sağlayıcısı kapsamına, Sigortacılık Kanunu ve Bireysel Emeklilik Tasarruf ve Yatırım Sistemi Kanunu kapsamında faaliyet gösteren şirketlerin ilgili mevzuat ve sözleşme hükümleri çerçevesinde üstlendikleri yükümlülükleri ifa amacıyla dışarıdan hizmet aldıkları ifa yardımcıları girmektedir.

Bu kapsamda, sigorta şirketlerince destek hizmeti sağlayıcısı tanımında dikkate alınması gereken iki husus; sigorta şirketlerinin poliçede üstlendikleri yükümlülükler ile sigortalıyı herhangi bir şirket ya da kuruma yönlendirip yönlendirmedikleridir. Bu çerçevede, ifa yardımcıları ile tazminat yükümlülüğü kapsamında sigorta şirketlerinin sigortalıyı yönlendirdiği her türlü şirket ya da kurum destek hizmeti sağlayıcısı olarak değerlendirilmektedir.

3. Hizmet alımına ilişkin genel esaslar başlıklı 5 inci maddenin birinci fıkrasına istinaden; şirketler, destek hizmetini almadan önce, Müsteşarlığa ibraz edilmek üzere, alacakları hizmetten doğabilecek riskler ile bunların yönetilmesine, beklenen fayda ve maliyetin değerlendirilmesine ilişkin raporu güvenli elektronik ortamda Sigorta Bilgi Merkezine iletmekle yükümlüdür. Bu kapsamda, hazırlanacak raporun formatı Ek-1’de yer almaktadır.

Diğer taraftan, aynı maddenin dokuzuncu fıkrasına istinaden şirketler hizmet konularına göre temin ettikleri destek hizmetlerine ilişkin olarak birinci fıkra uyarınca hazırlanan rapora ilişkin değerlendirmelerini her yılın Mart ayı sonuna kadar Merkeze iletmekle yükümlüdür. Bu kapsamda hazırlanacak raporun formatı Ek-2’de yer almaktadır.

Şirketlerin mevcut durumda temin ettikleri destek hizmetlerine ilişkin olarak da Ek-2’de yer alan rapor formatına uygun şekilde rapor hazırlanması ve söz konusu raporun Genelgenin yayımlanmasını takip eden Mart ayı sonuna kadar Merkeze iletilmesi gerekmektedir.

Raporların (Ek-1, Ek-2) destek hizmeti alınan şirket bazında değil, hizmet konuları itibariyle hazırlanması, beklenen/gerçekleşen fayda ve maliyet değerlendirmelerinin, parasal olarak değil, genel ifadelerle yapılması, raporlarda talep edilen hususların kısa ve anlaşılır bir şekilde ifade edilmesi gerekmektedir.

4. Destek hizmeti sağlayıcılarında aranan şartlar başlıklı 6 ncı maddenin birinci fıkrası uyarınca; hizmet sağlayıcılarında aranacak şartların şirketler tarafından kontrol edilmesi gerekmektedir.

Aynı maddenin ikinci fıkrasında bahsi geçen hâkim hissedar ifadesi ile hem doğrudan hem de dolaylı hâkim hissedarlar amaçlanmaktadır.

5. Liste başlıklı 7 nci madde uyarınca, şirketler destek hizmeti aldıkları hizmet sağlayıcılarının listesini hizmet konularına göre Sigorta Bilgi Merkezine iletir (Ek-3).

Şirketler tarafından hizmet sağlayıcılarının listesinin Merkeze iletilmesi durumunda, destek hizmet sağlayıcılarının ayrıca listeye kaydolmak için başvuru yapmasına gerek yoktur.

6. Merkez bu Genelge hükümleri çerçevesinde şirketlerin veri transfer etmelerini teminen gerekli bilişim alt yapısını tesis eder.

Merkez, şirketlerden elde ettiği bilgiler doğrultusunda listeyi düzenler ve hizmet sağlayıcılarına kayıt numarası verir. 2015/32 sayılı Tamirhane Referans Listesine İlişkin Genelge kapsamında kayıt numarası alan onarım servislerine aynı kayıt numarası verilir.

7. Müsteşarlığımızca düzenlenen 11/11/2015 tarihli ve 2015/42 sayılı Genelge ile 30/11/2015 tarihli ve 2015/52 sayılı Genelge yürürlükten kaldırılmıştır.

8. Bu Genelge yayımı tarihinde yürürlüğe girer.