Bu doküman Resmi Gazete dışında bir kaynakta yayınlanmıştır. Konsolide metin çalışmaları ilgili kaynak güncellendikçe sağlanabilmektedir.
GELİR İDARESİ BAŞKANLIĞI
İSTANBUL VERGİ DAİRESİ BAŞKANLIĞI
Mükellef Hizmetleri Usul Grup Müdürlüğü
Konu: Şube olarak tescil edilen showroomların fatura düzenlemek veya ödeme kaydedici cihaz kullanmak zorunda olup olmadığı hk.
İlgide kayıtlı özelge talep formunda, Şirketinizin merkez adresinde çelik kapı, iç kapı, mutfak mobilyası vb. üretimi ve satışı işi ile iştigal ettiğiniz, …'da bulunan fabrikanızda imalatı gerçekleşen ürünlerin bir takım örneklerinin şube olarak tescil edilen showroomlarda sergilendiği, müşterilerin showroomlarda beğendiği ürünler için yine showroomlarda satış sözleşmesi imzalandığı ve ürün bedellerine mahsuben kredi kartı ile avans tahsil edildiği, ürünlerin ölçüsü alındıktan ve imalatı yapıldıktan sonra alıcıya montaj dâhil olmak üzere teslim edildiği ve faturanın da söz konusu ürünlerin tesliminden itibaren 7 gün içerisinde merkeziniz tarafından düzenlendiği belirtilerek, şube olarak tescil edilen, perakende satış ve ürün teslimi yapılmayan showroomlarda teslimi imalatı tamamlandıktan sonra merkeziniz tarafından yapılan ürün bedellerine yönelik kredi kartı ile müşterilerden yapılan tahsilatlar nedeniyle; showroom tarafından fatura düzenlemek veya ödeme kaydedici cihaz kullanmak zorunda olup olmadığınız ile showroomda fatura veya ödeme kaydedici cihaz fişi düzenlemeyip anılan ürünlerin teslimine müteakiben merkezinizden 7 gün içinde fatura düzenlenmesinin Vergi Usul Kanunu açısından uygun olup olmadığı hususlarında Başkanlığımız görüşü istenilmektedir.
Bilindiği üzere, Katma Değer Vergisi Mükelleflerinin Ödeme Kaydedici Cihazları Kullanmaları Mecburiyeti Hakkında 3100 sayılı Kanunla, perakende mal satan veya hizmet ifa eden birinci ve ikinci sınıf tüccarlara, Vergi Usul Kanununa göre fatura verme mecburiyetinde olmadıkları satışlarının belgelendirilmesi için ödeme kaydedici cihaz kullanma mecburiyeti getirilmiştir.
Anılan Kanunun 1 inci maddesinin 3 üncü fıkrasında ise; "Ödeme kaydedici cihazların kullanılması mecburiyeti Maliye Bakanlığınca tespit edilen faaliyetlerle uğraşanlar hakkında uygulanmaz." hükmü yer almaktadır.
Öte yandan, 206 Sıra No.lu Vergi Usul Kanunu Genel Tebliğinin, "F - Ödeme Kaydedici Cihazların Kullanma Mecburiyeti Dışında Bırakılanlar" başlıklı bölümünde;
"... a) Demirciler (tornacı, tesfiyeci, frezeci ve kaynakçılar dahil, süs eşyası yapanlar hariç olmak üzere, demiri ve demirden mamul maddeleri, sıcak veya soğuk olarak dövmek, doğramak, kaynak yapmak veya sair şekillerde işlemek suretiyle faaliyet gösterenler)
b) Alüminyum doğramacıları, (alüminyumu kesmek, bükmek gibi veya sair şekillerde bilfiil işleyerek eşya haline getirip satanlar) ..."
3100 sayılı Kanunla ilgili olarak yayımlanan 49 Seri No.lu Genel Tebliğin A/1 bölümünde de, "...Mobilya imalat ve satıcıları (plastik veya sair maddelerden mobilya eşyası imal eden ve satanlar dahil)..."
3100 sayılı Kanunun 1/3 üncü maddesi ile Maliye Bakanlığına tanınan yetkiye dayanılarak Vergi Usul Kanununun ilgili hükümlerinde belirtilen fatura veya perakende satış fişlerini düzenlemeleri şartıyla ödeme kaydedici cihazları kullanma mecburiyeti dışında bırakılmışlardır.
Diğer taraftan, 213 sayılı Vergi Usul Kanununun "İş Yeri" başlıklı 156 ncı maddesinde; "Ticari, sınai, zirai ve mesleki faaliyette iş yeri; mağaza, yazıhane, idarehane, muayenehane, imalathane, şube, depo, otel, kahvehane, eğlence ve spor yerleri, tarla, bağ, bahçe, çiftlik, hayvancılık tesisleri, dalyan ve voli mahalleri, madenler, taş ocakları, inşaat şantiyeleri, vapur büfeleri gibi ticari, sınai, zirai veya mesleki bir faaliyetin icrasına tahsis edilen veya bu faaliyetlerde kullanılan yerdir." hükmü yer almaktadır.
Mezkur Kanunun 229 uncu maddesinde; "Fatura, satılan emtia veya yapılan iş karşılığında müşterinin borçlandığı meblağı göstermek üzere emtiayı satan veya işi yapan tüccar tarafından müşteriye verilen ticari vesikadır." hükmü yer almaktadır.
Aynı Kanunun "Faturanın Nizamı" başlıklı 231 inci maddesinde faturanın şekli ve faturanın düzenlenmesinde uyulacak kurallar açıklanmış olup, birinci bendinde; "Faturalar sıra numarası dahilinde teselsül ettirilir. Aynı müessesenin muhtelif şube ve kısımlarında her biri aynı numara ile başlamak üzere ayrı ayrı fatura kullanıldığı takdirde bu faturaları şube ve kısımlarına göre şube veya kısmın isimlerinin yazılması veya özel işaretle seri tefriki yapılması mecburidir." hükmü yer almakta olup, beş numaralı bendinde ise; "Fatura, malın teslimi veya hizmetin yapıldığı tarihten itibaren azami yedi gün içinde düzenlenir. Bu süre içerisinde düzenlenmeyen faturalar hiç düzenlenmemiş sayılır." hüküm altına alınmıştır.
Anılan Kanunun "Fatura Kullanma Mecburiyeti" başlıklı 232 nci maddesi hükmüne göre, tüccarlar sattıkları emtia veya yaptıkları işler için fatura vermek ve aldıkları emtia veya hizmet için de fatura istemek ve almak mecburiyetindedirler. 232 nci madde de sayılanlar dışında kalanların, tüccarlardan satın aldıkları emtia veya onlara yaptırdıkları iş bedelinin 2015 yılı için 880 TL'yi geçmesi veya 880 TL'den az olsa dahi istemeleri halinde emtiayı satanın veya işi yapanın fatura vermesi mecburidir.
EN
TR
