BİRİNCİ BÖLÜM
Amaç, Kapsam, Dayanak ve Tanımlar
Amaç
(1) Bu Yönetmeliğin amacı; etçi tavukların gelişmesi, uyumu ve evcilleşme durumları ile fizyolojik, etolojik ihtiyaçları ve davranışları dikkate alınarak bakıldıkları ve yetiştirildikleri koşulların asgari standartlarını belirlemektir.
Kapsam
(1) Bu Yönetmelik, etçi tavukların korunması ile ilgili asgari standartları belirleyen hükümleri kapsar.
(2) Bu Yönetmelik, kapalı alanda ekstansif yetiştirilen ve açık alanlarda beslenen tavukları, organik olarak yetiştirilen tavukları, etçi tavuk sayısı 500 adetten az olan işletmeleri, sadece damızlık amaçlı yetiştiricilik yapan işletmeleri ve kuluçkahaneleri kapsamaz.
(3) Bu Yönetmelik, hem damızlık hem de etçi tavuk yetiştirilen işletmelerde sadece etçi tavuk sürülerine uygulanır.
Dayanak
(1) Bu Yönetmelik, 11/6/2010 tarihli ve 5996 sayılı Veteriner Hizmetleri, Bitki Sağlığı, Gıda ve Yem Kanununun 9 uncu maddesine dayanılarak hazırlanmıştır.
Tanımlar
(1) Bu Yönetmelikte geçen;
a) Altlık: Tavukların fizyolojik ve etolojik ihtiyaçlarını gidermelerine imkân veren ufalanabilir uygun bir materyali,
b) Bakanlık: Gıda, Tarım ve Hayvancılık Bakanlığını,
c) Etçi tavuk: Et üretimine yönelik yetiştirilen Gallus gallus türü kanatlıları,
ç) Günlük mortalite oranı: Bir kümeste herhangi bir gün içerisinde hastalık veya başka bir sebepten dolayı kesimi yapılan tavuk sayısının söz konusu gün kümeste bulunan tavuk sayısına bölünüp 100 ile çarpılması sonucu elde edilen sayıyı,
d) Hayvan sahibi veya bakıcısı: Hayvanların mülkiyetini haiz veya ücret karşılığında ya da ücretsiz olarak hayvanları muhafaza etmekle görevlendirilen gerçek veya tüzel kişi/kişileri,
e) İl/ilçe müdürlüğü: Bakanlık il ve ilçe müdürlüğünü,
f) İşletme: İçinde hayvanların yetiştirildiği veya muhafaza edildiği herhangi bir kuruluşu,
g) Kullanılabilir alan: Tavukların istedikleri her zaman erişebilecekleri altlık serili alanı,
ğ) Kümes: Tavuk sürülerinin yetiştirildiği işletme içerisinde yer alan binayı,
h) Kümülatif günlük mortalite oranı: Günlük mortalite oranlarının toplamını,
ı) Resmi veteriner hekim: Bakanlık adına görev yapan Bakanlık personeli veteriner hekimi,
i) Sürü: Bir işletme içerisinde yer alan bir kümese yerleştirilmiş olan ve söz konusu kümeste aynı anda bulunan bir grup tavuğu,
j) Sürü yoğunluğu: Kullanılabilir alanın metrekaresi başına düşen bir kümes içerisinde aynı anda bulunan tavukların toplam canlı ağırlığını,
k) Yetkilendirilmiş veteriner hekim: Bakanlıkta görevli veteriner hekimler dışında, verilecek resmî görevleri yürütmek üzere Bakanlık tarafından yetki verilen veteriner hekimi,
ifade eder.
İKİNCİ BÖLÜM
Yetiştirme ile İlgili Gereklilikler
İşletmelerle ilgili gereklilikler
(1) İşletmeler aşağıdaki hususları garanti altına almakla yükümlüdür:
a) Tüm kümeslerin 9 uncu maddede yer alan gereklilikler ile uyumlu olması sağlanır.
b) Gerekli olan tüm denetimler, izleme ve takip faaliyetleri il/ilçe müdürlüğü tarafından veya yetkilendirilmiş veteriner hekim tarafından gerçekleştirilir.
(2) Bir işletmede veya bir işletme içerisinde yer alan bir kümeste maksimum sürü yoğunluğu 33 kg/m2 değerini geçemez.
(3) 9 uncu maddede yer alan gerekliliklere ilave olarak 10 uncu maddede belirtilen gereklilikler ile uyumlu olmak şartı ile işletme sahipleri veya bakıcılar tavukları daha yüksek sürü yoğunluklarında da bulundurabilirler.
(4) Üçüncü fıkrada yer alan değişikliğin ortaya çıkması durumunda herhangi bir işletmede veya bir işletme içerisinde yer alan bir kümeste maksimum sürü yoğunluğu 39 kg/m2 değerine yükseltilebilir.
(5) 12 nci maddede belirtilen kriterler yerine getirildiğinde, dördüncü fıkrada yer alan maksimum sürü yoğunluğunun 3 kg/m² daha artırılmasına il/ilçe müdürlüğü tarafından izin verilebilir.
Tavuklar ile ilgilenen kişilerin eğitimi ve yönlendirilmesi
(1) İşletmeler, bakıcıların işlerini yapabilmeleri için yeterli eğitimi almalarını sağlamakla yükümlüdür.
(2) İl/ilçe müdürlüğü tarafından bu Yönetmelik hükümlerine uygun olarak eğitim programları düzenlenir ve eğitime katılanlara sertifika verilir. Bakıcı olarak çalışacakların eğitim programını tamamladığını belirten bir sertifikaya sahip olması zorunludur.
(3) Eğitim programları refah ile ilgili hususlara odaklanır ve aşağıdaki hususları kapsayacak şekilde düzenlenir:
a) Bu Yönetmeliğin 9 ve 10 uncu maddesi hükümleri,
b) Fizyoloji, özellikle yeme ve içme ihtiyaçları, hayvan davranışları ve stres konsepti,
c) Hayvanların dikkatli bir şekilde elde tutulması, yakalanması, araçlara yüklenmesi ve nakledilmesi ile ilgili hususlar,
ç) Acil tedavi, öldürme ve itlaf,
d) Koruyucu biyogüvenlik önlemleri.