İç Su Araçları Yönetmeliği

BİRİNCİ BÖLÜM

Amaç, Kapsam, Dayanak ve Tanımlar

Amaç

(1) Bu Yönetmeliğin amacı; tabii ve suni göller, baraj gölleri, nehirler ve dalyan kanallarında seyir, can ve mal emniyetinin temini için iç su araçlarının tonilatolarının ölçüm, denetim ve muayene işlemlerini yapmak, iç su araçlarında çalışacak personele ait nitelikleri belirlemek, çevre emniyetine yönelik gerekli tedbirleri almak ve araç trafiğinin düzenlenmesi ve denetlenmesiyle ilgili usul ve esasları düzenlemektir.

Kapsam

(1) Bu Yönetmelik, iç sularda çalışan bütün iç su araçlarını ve bu araçlarda çalışan personeli kapsar.

(2) Seferi kısmen de olsa denizde geçen araçlar ile sportif faaliyetler amacıyla kullanılan tekneler bu Yönetmeliğin kapsamı dışındadır.

Dayanak

(1) Bu Yönetmelik, 9/8/1983 tarihli ve 2872 sayılı Çevre Kanunu, 3/7/2005 tarihli ve 5393 sayılı Belediye Kanununun 15 inci maddesi ile 10/8/1993 tarihli ve 491 sayılı Denizcilik Müsteşarlığının Kuruluş ve Görevleri Hakkında Kanun Hükmünde Kararnamenin 2 nci maddesi hükümlerine dayanılarak hazırlanmıştır.

Tanımlar

(1) Bu Yönetmelikte geçen;

a) Bağlama İskelesi: İç su aracının tescilinin kayıtlı olduğu belediye başkanlığına bağlı bulunan iskeleyi,

b) Belediye: Aracın bağlama iskelesinin bağlı bulunduğu belediye başkanlığını,

c) Bölge Müdürlüğü: Aracın bağlı bulunduğu belediyenin en yakınındaki Denizcilik Müsteşarlığı bölge müdürlüğünü,

ç) COLREG: 12/12/1977 tarihli ve 7/14561 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile yürürlüğe konulan Denizde Çatışmayı Önleme Tüzüğünü,

d) Derinlik: Boyun ortasına karşılık gelen güverte üzeri ile iç omurga üzerindeki kaplama üst noktasına, kaplamasız teknelerde omurga üst sathına kadar olan mesafeyi,

e) En: Teknenin en geniş yerinde bordadan bordaya kaplamaların dışından ölçülen mesafeyi,

f) Encümen: Aracın bağlama iskelesinin bulunduğu yer belediye encümenini,

g) Gemi: Adı, tonilatosu ve kullanma amacı ne olursa olsun su üzerinde kürekten başka aletle yola çıkabilen her tekneyi,

ğ) Gemiadamları Yönetmeliği: 31/7/2002 tarihli ve 24832 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Gemiadamları Yönetmeliğini,

h) GT: Gros Tonilato’yu,

ı) İç su: Tabii ve suni göller, baraj gölleri, dalyan ve nehirleri,

i) İç su aracı: İç sularda yük ve yolcu taşımak için kullanılan, her türlü tekneler ile balıkçı tekneleri,

j) İç su aracı sürücüsü: İç sularda çalışacak iç su araçlarını sevk ve idare eden kişiyi,

k) Liman Başkanlığı: 14/4/1341 tarihli ve 618 sayılı Limanlar Kanunu, 10/6/1946 tarihli ve 4922 sayılı Denizde Can ve Mal Koruma Hakkında Kanun ile yürürlükte bulunan ulusal mevzuat ve uluslararası sözleşme gerekleri ile ilgili hükümleri yerine getiren idare adına taşradaki icra organını,

l) LPG: Likit petrol gazını,

m) Meclis: Aracın bağlama iskelesinin bağlı bulunduğu belediye meclisini,

n) Müsteşarlık: Denizcilik Müsteşarlığını,

o) SOLAS: 6/3/1980 tarihli ve 8/522 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile taraf olunan Denizde Can Emniyeti Uluslararası Sözleşmesini,

ö) Tam Boy: Baş bodoslamanın en üst ön yüzü ile kıç bodoslamanın, arkası düz olan teknelerde aynanın, arka yüzü arasında kalan yatay mesafeyi,

p) Tescil Boyu: Baş bodoslamanın en üst yüzü ile dümen boğazının ön yüzü arasında kalan mesafeyi,

r) Piyade tipi tekne: Güvertesi bulunmayan, sancak ve iskele bordalarında oturma yerleri bulunan, balıkçılık faaliyetinde de kullanılabilen, ulusal standarda göre ölçüldüğünde boyu azami 12 metre olan tekneleri

ifade eder.

İKİNCİ BÖLÜM

İç Su Araçları İdare Kurulu ve Muayene Komisyonlarının Teşkili, Yetki ve Görevleri

İç Su Araçları İdare Kurulu teşkili

(1) İç Su Araçları İdare Kurulu; iç su aracının bağlama iskelesinin bağlı bulunduğu belediye başkanının başkanlığında ve belediye başkanlığının kendi içinden seçtiği iki memur üye, söz konusu belediyenin çevre sağlığı ve fen işleri birimlerinden katılacak mühendis veya teknisyen kadrolarında görev yapan birer teknik personelden oluşur. Ayrıca, gerek duyulması halinde kurula, en yakın bölge müdürlüğü tarafından görevlendirilecek Gemi Sörvey Kurulu uzmanı da alınır. Kurul, her yıl Nisan ve Ekim aylarında toplanır. Ancak, gerekli hallerde belediye başkanının çağrısı üzerine de toplanabilir. Kurulun sekreteryası görevleri ilgili belediye başkanlığı tarafından yürütülür.

(2) Birden fazla belediyenin sınırları içerisinde yer alan iç sularda, kıyısı fazla olan belediyenin başkanı koordinasyondan sorumludur. Koordinasyondan sorumlu belediye başkanı kurulun da başkanıdır. Bu gibi durumlarda, Kurula, iç su araçlarının bağlama iskelelerinin bulunduğu belediye veya belediyelerden de birer üye katılır. Kurul kararları oy çokluğu ile alınır. Oyların eşitliği halinde kurul başkanının kullandığı oy yönünde çoğunluk sağlanmış sayılır.

İç Su Araçları İdare Kurulunun görevleri

(1) İç Su Araçları İdare Kurulu, bu Yönetmelik kapsamına giren sularda çalışacak araçların ilgili mevzuat doğrultusunda, seyir, can, mal ve çevre emniyetinin sağlanması amacıyla bu Yönetmeliğe uygun olarak aşağıda belirtilen görevleri yerine getirir:

a) Müsteşarlığın görüşleri doğrultusunda, iç su araçlarının standartları ile sayı sınırlaması ve aranılan niteliklerini belirlemek,

b) Müsteşarlığın görüşleri de alınarak iç su araçlarının uyacağı seyir kurallarını belirlemek ve düzenlemek,

c) İç su araçlarının yanaşacağı iskele ve rıhtımlarda yükleme, boşaltma ve atık alım işlemlerini belirlemek,

ç) 3/3/2005 tarihli ve 5312 sayılı Deniz Çevresinin Petrol ve Diğer Zararlı Maddelerle Kirlenmesinde Acil Durumlarda Müdahale ve Zararların Tazmini Esaslarına Dair Kanun ile 2872 sayılı Çevre Kanunu ve bu Kanunların uygulama yönetmelikleri hükümlerine göre iç su kaynakları potansiyelinin korunması ve en iyi bir biçimde kullanımının sağlanması için gerekli tedbirleri almak,

(2) Liman Başkanlığının bulunduğu yerlerde bu maddede belirtilen görevler liman başkanlığı tarafından yürütülür.

İç Su Araçları Muayene Komisyonu

(1) İç Su Araçları Muayene Komisyonu, belediye temsilcisinin başkanlığında, belediyenin çevre sağlığı ve fen işleri birimlerinden katılacak ikişer temsilcinin katılımı ile beş üyeden oluşur. Komisyon, gerektiğinde Müsteşarlığın en yakın bölge müdürlüğünden teknik danışman olarak Gemi Sörvey Kurulu uzmanı talep edebilir.

(2) İç Su Araçları Muayene Komisyonu mevcut mevzuatta belirlenen esaslar dahilinde iç su araçlarının kapasitelerini belirler, ölçüm ve muayenelerini yapar.

(3) Bu Yönetmelikte belirtilmemiş olan teknik nitelikler bakımından uygulamayı belirlemeye Müsteşarlık yetkilidir.

Uygulama

(1) Liman Başkanlığının bulunduğu iç sularda bu Yönetmelik kapsamındaki tüm yetki ve görevler Müsteşarlığa aittir. Bu yetki ve görevler ilgili liman başkanınca kullanılır.

ÜÇÜNCÜ BÖLÜM

İç Su Araçlarının Kayıt ve Ölçümü ile Muayene ve Belgelendirilmesi

İç su araçlarının kaydı

(1) İç su aracı sahibi olan gerçek veya tüzel kişiler, belediye başkanlığına başvuruda bulunup araçlarını kayıt yaptırarak bu Yönetmelikte belirtilen belgeleri almak zorundadır. Liman başkanlığı bulunan iç sularda liman başkanlıklarına müracaat edilir.

(2) Belediye başkanlıkları bu Yönetmeliğin Ek-1’inde yer alan iç su aracı kütük kayıt defterini tutar.

(3) İç su aracı muayene belgesi vermekle görevli belediye başkanlığı tarafından her yılın Ocak ayının başında bir önceki yılda kayıt yapılan ve muayene belgesi verilen araçlara ait bilgiler Müsteşarlığa ve en yakın bölge müdürlüğüne yazılı olarak bildirilir.

İç su araçlarının kayıtlarında istenecek belgeler

(1) İç su araçlarının kayıt taleplerinde aşağıdaki belgelerin ibrazı gereklidir:

a) Kayıt talep dilekçesi,

b) İç su aracı yapım belgesi veya faturası,

c) Tekne faturası,

ç) Makine faturası,

d) Baş, kıç, iskele ve sancaktan olmak üzere aracın tanınmasını sağlayacak şekilde tekne fotoğrafları,

e) Gerçek kişi adına kayıt yapılacak ise noter tasdikli ya da liman başkanlığı veya belediye başkanlığından onaylı nüfus cüzdanı sureti, muhtardan ikametgâh senedi,

f) Tüzel kişi adına kayıt yapılacak ise şirketin Ticaret Sicili Gazetesi, imza sirküleri, şirket faaliyet belgesi, oda sicil tasdiknamesi,

g) Tam boyu 15 metreden büyük olan iç su araçları için, 8/7/2005 tarihli ve 25869 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Gemi ve Su Araçlarının İnşası, Tâdilatı, Bakım-Onarımlarında Uygulanacak Usul ve Esaslara Dair Yönetmeliğin 5 inci maddesine uygun olarak yapıldığının belgelendirilmesi.

İç su araçlarının tonilatolarının ölçümü

(1) İç su araçlarının ölçümü, İç Su Araçları Muayene Komisyonu tarafından aşağıda belirlenen hususlar dahilinde 14/3/1966 tarihli ve 6/6125 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile yürürlüğe konulan Ticaret Gemilerinin Tonilatolarını Ölçme Tüzüğü ve 4/5/1967 tarihli ve 12589 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Ticaret Gemilerinin Tonilatolarını Ölçme Yönetmeliğine göre yapılır. Ölçüler metre küp esası üzerinden yapılır. Santimetrenin küsuru hesaba katılmaz.

Gros tonilato hesabı

(1) Ahşap teknelerle, 15 metre hariç 15 metreden küçük sac teknelerin ölçülmesinde üç boyut kuralı uygulanır. 15 metreden büyük sac teknelerin ölçümü, 14/3/1966 tarihli ve 6/6125 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile yürürlüğe konulan Ticaret Gemilerinin Tonilatolarını Ölçme Tüzüğü ve 4/5/1967 tarihli ve 12589 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Ticaret Gemilerinin Tonilatolarını Ölçme Yönetmeliğinde belirlenen esaslara göre yetkilendirilmiş bölge müdürlüğünün Gemi Sörvey Kurulu uzmanlarınca ölçülür. Tonilato belgesi bulunan araçlar yeniden ölçülmez.

(2) Bir teknenin gros tonilatosu; O teknenin güverte altı GT’si ile güverte üstü GT’sinin toplamına eşittir. Güverte altı tonilatosunun hesabına girecek hacimler o teknenin ana güvertesi altında kalan kapalı yerlerin hacimleridir. Güverte üstü tonilatosunun hesabına girecek hacimler ise, o teknenin ana güvertesi üstünde kalan seti, kasarası, güverte yapıları gibi kapalı yerlerin hacimleridir. Ölçüler kapalı hacimlerin içinden alınır. Hesaplama aşağıda belirtildiği gibi yapılır.

a) Teknenin güverte altı hacmi = 0,50 (sabit kat sayı) x boy x en x derinlik

b) Teknenin güverte üstü hacmi = Güverte üstünde bulunan tüm kapalı yerlerin (boy x en x yükseklik) çarpımı sonucu elde edilen toplam hacim

c) Teknenin Gras Tonilatosu= Teknenin güverte altı hacmi + Teknenin güverte üst hacmi 2,83

Net (Rüsum) tonilato hesabı

(1) 18 GT’den küçük olan tekneler için, bulunan GT’den % 5 oranında portuç ve zincirlik ile varsa % 32 oranında makine mahalli için indirim yapıldıktan sonra bulunacak miktar teknenin net tonilatosunu verir. Ölçme makamı tarafından ölçme sonuçları bu Yönetmeliğin Ek-2’sinde yer alan iç su aracı ölçme raporunda belirtilir.

İç su aracı muayene raporu, muayene belgesi ve çalışma ruhsatı

(1) İç su araçlarının bir yıl geçerli iç su aracı muayene belgesine ve çalışma ruhsatına sahip olmaları zorunludur. Muayeneler sonucunda, tekne, makine ve genel donatım bakımından bu Yönetmelikte belirtilen şartlara uygun durumda olduğu anlaşılan iç su araçları için, muayeneyi yapan komisyon tarafından aracın şartlara uygun durumda olduğunu belirten bir muayene raporu düzenlenerek ilgili belediye başkanlığına verilir. Belediye başkanlığı bu rapora dayanarak, bir yıl süreli bu Yönetmeliğin Ek-3’ünde yer alan iç su aracı muayene belgesi ve bu Yönetmeliğin Ek-4’ünde yer alan iç su aracı çalışma ruhsatını düzenleyerek müracaat sahibine verir.

İç su aracı muayene belgesi ve çalışma ruhsatının alınması

(1) İç su araçlarının sahibi veya kanuni temsilcisi, iç su aracı muayene belgesi ve iç su aracı çalışma ruhsatını almak için denize bağlantısı olan iç sular ile liman başkanlığı bulunan iç sularda söz konusu belge için liman başkanlıklarına müracaat edilir. Yönetmelikte belirtilen şartlara uygun durumda olduğu anlaşılan iç su araçları için muayeneyi yapan liman başkanlığı tarafından aracın şartlara uygun durumda olduğunu belirten bir muayene raporu düzenlenerek talep sahibine verilir.

Muayeneler

(1) İç su araçlarının kara ve su üstü muayeneleri, bu Yönetmelikte belirlenen esaslar ve muayene komisyonu tarafından deniz mevzuatı hükümlerine göre yapılır. Ancak, tam boyları 15 metreden büyük olan araçlar ile oniki kişiden fazla yolcu taşıyan araçların muayeneleri Müsteşarlık tarafından yapılır. Hazırlanan muayene raporu ilgili belediye başkanlığına gönderilir. Belediye başkanlığınca düzenlenen belgenin bir örneği en yakın bölge müdürlüğüne gönderilir.

(2) Müsteşarlık, bağlısı birimlerin görev ve sorumluluk alanlarını il bazında belirlemeye yetkilidir.

a) Kara muayenesi: Oniki kişiden fazla yolcu taşıyan araçların her yıl, diğer araçların ise iki yılda bir dip bakımının yaptırılması, karaya çektirilme imkanı olmayan iç su bölgelerinde sualtı kamerası marifetiyle ve beş yılda bir kızağa çekilerek kara muayenesinin yapılması zorunludur. Ticari amaçlı olmayıp, özel amaçlı olarak kullanılan araçların kara muayeneleri dört yılda bir yapılır. Kara Muayenesi, teknenin karada, aşağıda belirtilen hususlarla ilgili olarak yapılan muayenesidir. Teknenin kara muayenesinin yapılabilmesi için tekne karaya alınmış durumda ve omurga ile sualtında kalan yüzeylerinin ayrıntılı olarak incelenebilmesini temin etmek için, zeminden itibaren yeterli bir yükseklik sağlanmış olmalıdır. Bu Yönetmeliğin Ek-5’inde yer alan kara denetleme raporuna uygun olarak yapılacak kara muayenesinin kapsamı aşağıdaki gibidir.

1) Tekne yapısı ile birlikte harici kaplamaların kalınlık ile sac teknelerin kaynaklarında deformasyon olup olmadığı, bağlantı düzenlerini de içermek üzere, direkler, kaportalar, ışıklık kaportaları, kasaralar, kapılar, hava firar ve iskandil boruları, bordadan boşaltım ağızları gibi su geçirmez özelliği olan düzenler ve bunların sızdırmazlık ve kapama tertibatları,

2) Soğutma suyu devrelerinin, süzgeçlerin ve tüm borda çıkışlarının kontrolü,

3) Dümen ve şaft, şaft kovanı, salmastra elemanları ve flençleri, dümen rodu, şaft yatakları, dümen yelpazesi sızdırmazlık ve çatlak kontrolü,

4) Pervane ve kanatları kontrolü, tekne kalafatı raspa edildikten sonra macunlanıp su kesiminin altı zehirli boya ile ahşap teknelerde bordaların ahşap koruyucuları vernikle, sac ve fiber teknelerde ise borda boyası ile boyandığı ve katodik koruma (tutyalama) kontrolü,

5) Çapa ve zincir bağlantılarının kalınlıklarının kontrolü: Demir zincirinin çapı % 5’den fazla azalmış ise değiştirilmesi, ağırlığı orijinal ağırlığının % 9’unun altına düşmüş olan göz demirlerinin de değiştirilmesi istenir. Ayrıca, kalınlığı orijinal kalınlığına göre % 10 dan fazla azalmış olan tekne donanımlarının yenilenmesi,

6) Bu Yönetmelikte belirtilen şartları gerçekleştiremeyecek derecede hasar görmüş olan tekne donanımları onarılır veya yenisi ile değişimi

yapılır.

b) Su üstü muayenesi: Kara muayenesinde sağlam olduğu anlaşılan araçlar, su üstünde görülebilen teknik kısımları ile araçta bulunması gerekli seyir, can kurtarma, yangın söndürme teçhizatı ve diğer tekne donanımının bu Yönetmelik hükümlerine uygun durumda olup olmadıklarının anlaşılması için bu Yönetmeliğin Ek-6’sında yer alan iç su aracı denetleme raporuna göre her yıl su üstü muayenesine tabi tutulur.

c) Sac kalınlık ölçümü: Çelik tekneli iç su araçlarının yapı elemanlarının kalınlık ölçüleri, görülen korozyon ve kondisyon durumuna göre, aracın kuşku duyulan kısımları da dikkate alınarak, muayene yapmakla görevli komisyon tarafından, gerekli görülmesi halinde ihtiyaç duyulan kısımlarının sac kalınlığı ölçülür. Kalınlık ölçümleri neticesinde ölçüleri ihtiva eden bir rapor düzenlenir. Orijinal kalınlığın % 30’unu kaybeden elemanlar yenileri ile değiştirilir. On yaşından büyük araçların sac kalınlıklarının ölçümü beş yılda bir, on yaşından küçük araçların sac ölçümü İç Su Araçları Muayene Komisyonu tarafından gerekli görüldüğünde yapılır.

DÖRDÜNCÜ BÖLÜM

İç Su Araçlarının Teknik Nitelikleri

İç su araçlarının teknik nitelikleri

(1) İç sularda çalışacak araçların teknik nitelikleri, liman seferi yapacak deniz gemileri için uygulanan mevzuat hükümlerine tabidir. Dalyan kanallarında seyredecek teknelerin kurul tarafından kabul edilen istisnalar dışındaki tipleri piyade sınıfıdır. Piyade teknelerinin de yolcu taşıma kapasiteleri stabilite hesabına göre belirlenir.

(2) Bu Yönetmelikte bulunan teknik nitelikler yeni gemilere uygulanır. Mevcut gemilere ise takip eden ilk muayenelerinde bu Yönetmelik hükümlerine uyumu sağlanır.

8 metreden küçük araçların taşıma kapasitesi

(1) Tam boyları 8 metreden küçük olan eğlence ve benzeri amaçla kullanılan araçlardan tam boyu 3 metre dahil daha kısa olan tekneler azami iki kişi, 3 metreden 3.5 metreye kadar azami üç kişi, 3.5 metreden 4.5 metreye kadar azami dört kişi, 4.5 metreden 5.5 metreye kadar azami beş kişi, 5.5 metreden 6.5 metreye kadar azami altı kişi, 6.5 metreden 8 metreye kadar olanlar da azami dokuz kişi taşır.

Kürekli veya motorlu sandal tipi teknelerle, içten veya dıştan takma motorlu sürat teknelerinde taşıma kapasitesi

(1) Kürekli veya motorlu sandal tipi teknelerle, içten veya dıştan takma motorlu sürat teknelerinde taşıma kapasitesinin hesabı, teknenin tam boyu ile tam eni çarpılır ve çıkan sayı dörde bölünür. Bulunan rakam, aracın taşıyacağı insan sayısı olup sekiz kişiyi geçemez. Benzinli motoru olan teknelerde taşıma kapasitesi kullanıcı ile birlikte dört kişiyi geçemez. Dıştan takma benzinli motoru olan teknelerde taşıma kapasitesi kullanıcı ile birlikte dört kişiyi geçemez. İçten takma benzinli motorlarda taşıma kapasitesi kullanıcı ile birlikte sekiz kişiyi geçemez. Dalyan kanallarında kıçtan takma motorlu sürat tekneleri kullanılamaz ve yolcu taşıyamaz.

Yolcu salonları ve yolcu sayısı tespiti

(1) Sabit oturma grubuna göre yolcu sayısı tespitinde aşağıdaki esaslara uyulur.

a) Yolcular için düzenlenen oturma düzenekleri tekne üzerine sabit olarak yerleştirilir. Yüzer gezer restoranlarda yolcular için düzenlenen oturma yerlerinin sabit olma mecburiyeti yoktur.

b) Koltukların veya oturma grubunun enine ve boyuna oturma genişliği her insan için en az 500 mm, derinlik 420 mm’dir.

c) Karşılıklı oturma gruplarının olması halinde iki koltuk arası mesafe en az 800 mm’dir.

ç) Oturma yerlerinin sıralı olması durumunda iki koltuk arası net mesafe 400 mm’dir. Geçiş yerinden itibaren sabit sıranın oturma yeri dörtten fazla olamaz.

d) Dörtten fazla oturma yerleri olması durumunda koltuklar arası mesafe aşağıda belirtildiği gibi arttırılır.

e) Koridorların genişliği en az 900 mm’dir.

f) L, L1 : İki koltuk arası net açıklığı,

g) n : Oturma gruplarındaki kişi sayısını,

ifade eder.

(2) Oturma yeri uzunluğuna göre yolcu sayısının tespiti, teknelerin taşıyacağı yolcular için oturma yerleri aralıklı olarak belirlenir. Belirlenen oturma yerleri iç yüzeyleri toplam uzunluğun her 0,45 metresine bir kişi olmak üzere teknenin taşıyabileceği yolcu sayısı tespit edilir.

(3) Yolcuya tahsis edilen güverte alanına göre yolcu sayısının tespiti, yolcuya tahsis edilen net güverte alanı 0.9 m2 bölünmesi suretiyle yolcu sayısı belirlenir.

(4) Stabilite hesaplarına göre yolcu sayısının tespiti, 15 metreden küçük yolcu motorları için bu Yönetmeliğin Ek-7’sinde yer alan tam boyu 15 metreden küçük yolcu teknelerinde stabilite hesabına göre verilen meyil deneyi raporu ile taşıma kapasitesi belirlenir. 15 metreden büyük tekneler için stabilite bukleti ile meyil raporu birlikte istenir.

Emniyetli yolcu taşıma kapasitesi

(1) Bu Yönetmeliğin 20 nci maddesinin birinci fıkrasının (a), (b), (c) ve (ç) bentlerinde belirlenen esaslara göre bulunan yolcu sayısı karşılaştırılır. Bu değerlerden en az olanı emniyetli yolcu taşıma kapasitesi olarak kabul edilerek, iç su aracı muayene belgesine yazılır. Ancak, taşınmasına izin verilen yolcu sayısı, teknenin asgari fribord ve denge durumunu bozamaz. Emniyetli yolcu taşıma kapasitesi yolcu salonunda görülebilecek şekilde asılır.

Stabilite

(1) Aracın muayenesini yapan yetkili makam, gerekli olması halinde aracın stabilitesini aşağıda belirtilen meyil deneyi ile kontrol eder.

(2) Taşınmasına izin verilen yolcunun 2/3 ünün bir alabandada, 1/3 ünün diğer alabandada 30 mm enindeki bir sahada toplandığı, her bir yolcunun ortalama 75 kg ağırlıkta bulunduğu ve ağırlık merkezlerinin oturma yerlerinden 30 mm yukarda olduğu esasına göre yapılacak deneyde; küpeşte üst kenarının suya en yakın kısmının su seviyesine mesafesi 100 mm’den daha az olmayan araçlar yeterli stabiliteye sahip olarak kabul edilir.

Fribord

(1) Devamlı kürek ile sevk ve idare edilemeyecek kadar büyük yolcu ve yük taşıma araçlarında, personel, yolcu, yük, yakıt, kumanya, su gibi ağırlıklar alındığı halde, güvertesinin en alçak yerinin her iki bordada su seviyesinden mesafesi;

a) Güvertesiz yolcu araçlarında, tekne boyunun her metresi için 4 cm,

b) Güvertesiz yük araçlarında, tekne boyunun her metresi için 2 cm,

c) Güverteli yolcu araçlarında, tekne boyunun her metresi için 2 cm,

ç) Güverteli yük araçlarında, tekne boyunun her metresi için 1 cm,

den daha az olamaz.

(2) Güverte çizgisi; araç normal trimdeyken, güvertenin su seviyesine en yakın olduğu kısmında, her iki bordaya çizilir. Çizginin üst kenarı, güvertenin üst seviyesini, güvertesiz teknelerde ise baş bodoslamadan kıç bodoslamaya veya kıç aynaya kadar devam eden en üst borda kaplamasının üst seviyesini gösterir.

(3) Yükleme sınırı çizgileri, güverte çizgisinin su seviyesine düşey hizasında bulunmuş olup, üst kenarı yükleme sınırını gösterir. Her iki çizginin üst kenarları arasında, bu maddenin birinci fıkrasının (a), (b), (c) ve (ç) bendlerinden, durumuna uyan bentte belirtilen mesafe bulunur. 18 GT’den küçük teknelerin bordalarına fribord markası vurulması zorunlu değildir.

(4) Devamlı kürek ile sevk ve idare edilen teknelerde, personel, yolcu, yük, yakıt, kumanya, su vs. ağırlıklarını aldığı halde, güvertesinin en alçak yerinin her iki bordada su seviyesinden mesafesi, tekne boyunun %1,5 veya 10 cm’den hangisi büyükse o değer asgari fribord kabul edilir.

Fribord markası

(1) Bu Yönetmeliğin 23 üncü maddesinde belirtilen güverte çizgileri ile yükleme sınırı çizgileri, aracın her iki bordasına, silinmez bir şekilde markalanır. Bu çizgiler ahşap teknelerde kaplama oyularak, sac teknelerde ise sac üzerine oyma veya kabartma yapılmak suretiyle belirtilir. Çizgilerin boyları 300 mm, enleri ise 25 mm olacaktır. Bu çizgiler açık zemin üzerine koyu ve koyu zemin üzerine açık renkli yağlı boya ile boyanır.

İç su araçlarının inşa ve tadilat kuralları

(1) İç su araçları, 8/7/2005 tarihli ve 25869 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Gemi ve Su Araçlarının İnşası, Tâdilatı, Bakım-Onarımlarında Uygulanacak Usul ve Esaslara Dair Yönetmelik hükümlerine göre inşa, tadil ve tamir edilir.

Taşınacak fener ve alametler

(1) İç su araçlarının taşıyacağı fener ve alametler, verecekleri seda işaretleri, görüşün azaldığı yerdeki hareketleri, yapacakları manevra tarzları, verecekleri tehlike işaretleri, COLREG hükümlerine uygun olmak zorundadır.

Kapalı yerler

(1) Yolcu taşıyan teknelerde yolcular için hava ve su tesirlerinden korunmak amacıyla kapalı yer yapıldığı taktirde, sağlam ve amaca uygun olarak inşa edilir. Yeterli havalandırması, elektrikle aydınlatması temin edilir, giriş yerleri tercihen açık bulunur. Kapalı yapıldığı taktirde çift kapılı ve açıklığın eni 1 metreden az olamaz.

a) Kapalı yolcu mahallerinin yüksekliği tabandan tavanın en alt kenarına kadar 190 cm’den az olamaz. Yolcuların sık kullanmadığı mahallerde teknik sebeplerle daha az yüksekliğe izin verilebilir.

b) Yolcu mahallerinden tahliye güvertelerine yeterli kaçış olanağı sağlanır. Aynı bölme ve mahallerden kaçış olanakları arka arkaya bloklaşmaları önleyecek şekilde birbirinden uygun mesafeye yerleştirilir. Yolcu salonlarında dışarıya en az iki çıkış bulunur.

c) Yolcu salonlarının ana güverte altına yerleştirilmesine izin verilmez.

ç) Yolcu taşıyan tekneler bu Yönetmeliğe uygun olarak 1 Mayıs ilâ 31 Ekim arasında güverteye yolcu alabilir. Bu tarihler dışında kalan aylarda ancak kapalı mahalle yolcu alınır. Yük ve yolcu taşıyan teknelerde, hava ve su tesirlerinden korunmak amacıyla branda ve benzeri malzemelerden örtü yapılamaz ve özellikle yaz dönemi olarak kabul edilen 1 Mayıs ilâ 31 Ekim arasında kullanılması kaydıyla çabuk toplanabilir nitelikte tente yapılabilir.

Oniki kişiden fazla yolcu taşıyan yolcu araçları için ilave gereksinimler

(1) Oniki kişiden fazla yolcu taşıyan büyük iç su araçları yolcu gemileri statüsünde olup, bu araçlarda ayrıca;

a) Teknelerin güverteli olması ve güvertedeki açıklıkların sulara karşı uygun vaziyette kapama tertibatı ile kapatılması,

b) Küpeşte ve vardavela puntellerinin güverteden yüksekliğinin 1 metreden az olmaması, giriş-çıkış yerlerinde portatif vardavela puntelleri bulunması veya zincirle kapatılan yeterli emniyet tertibatı bulunması,

c) Yolcu ve yük taşıyan teknelerde en az bir adet tuvalet ve lavabo bulunması,

zorunludur.

Araçların motorları

(1) Motor, tekneye titreşim izolasyonunu sağlayacak özel bir conta sistemi ile bağlanır. Teknenin sevk motoru ve şaft sistemi kapalı bölme içine alınarak yolcu yerlerinden ayrılır ve gürültüye karşı izole edilir. Çelikten mamul yakıt tankları teknenin yapacağı sefere yetecek hacimde olur ve yolcu yerlerinden sızdırmaz bir perde ile ayrılır. İç su araçlarında ayrıca;

a) Makine sağlam ve emniyetle çalışır durumda olur.

b) Kıçtan takma tekneler haricindeki iç su teknelerinde benzinli motorlar kullanılmaz.

c) LPG ile çalışan motorlar için Makine Mühendisleri Odası tarafından iç su aracı adına düzenlenen proje ile sızdırmazlık raporu alınır.

ç) Motorların yeterli tornistan tertibatı ve susturucusu bulunur.

d) Yürütme makineleri tercihen tekneye, rüzgarlı havada saatte en az 5 mil, sakin havalarda saatte 7 mil sürat temin edecek güçte olur.

e) Pervane ve şaftları paslanmaz çelik, bronz gibi materyalden yapılır.

f) Boyu 15 metreden büyük yük ve yolcu taşıyan teknelerde motor kıç tarafta ise ön tarafında, ortada ise baş kıç tarafında sintine sularının teknenin diğer kısımlarına yayılmasını önleyecek perdeler konulur.

Dümen yeri

(1) Dümen yeri, emniyetle seyir ve manevra imkanı ile aracı sevk ve idare edene net görüş imkanı sağlayacak şekilde yapılır.

Kontrol

(1) İç su araçları, İç Su Araçları Muayene Komisyonu ile kolluk görevini yürüten makam tarafından periyodik olarak ve gerekli görüldüğünde kontrol edilir. Bu kontrollerde;

a) İç su aracının bu Yönetmeliğe uygun olarak verilmiş iç su aracı muayene belgesinin bulunup bulunmadığı,

b) Aracı kullananın, geçerli iç su aracı sürücü yeterlilik belgesinin veya Gemi Adamları Yönetmeliğine uygun olarak verilmiş uygun yeterlilik belgesinin bulunup bulunmadığı,

c) Araçta bulunan yolcu adedinin, muayene belgesinde yazılı miktardan fazla olup olmadığı,

ç) Araçta bulunan ilk yardım çantası, can yeleği, can simidi, portatif yangın söndürme aleti, yangın hortumu, çöp kutusu, seyir fener ve işaretlerinin iç su aracı muayene belgesinde ve bu Yönetmelikte belirtilen sayı ve nitelikte olup olmadığı,

d) Bu Yönetmelikte belirtilen yükleme sınırının aşılıp aşılmadığı,

e) Seyir halinde sağ sahil/trafik hattı takip edilir. Bu husus ile seyirle ilgili başka düzenlemeler yapılmış ise uyulup uyulmadığı,

f) Aracın sigortasının ve çalışan personelin sigortalı olup olmadığı,

g) Araçta haberleşme sisteminin bulunup bulunmadığı

hususları incelenir.

(2) Kontrollerde bu Yönetmelikte belirtilen niteliklere haiz olmadığı anlaşılan araçların iç su aracı muayene belgeleri iptal edilerek eksiklikleri giderilinceye kadar seferden men edilir. Liman başkanlığının bulunduğu iç sularda bu kontroller liman başkanlığı tarafından yerine getirilir.

Araçların makine dairelerinin temizliği

(1) İç su araçlarının makine daireleri ile sintineleri yangın tehlikesi ile çevre kirlenmesi riski doğurmayacak şekilde petrol ve petrol türevi ürünlerden arındırılmış olması zorunludur.

Makine ve elektrik sistemleri

(1) İç su araçlarındaki makineler, pompa, motor, ırgat, alternatör, dümen sistemi, yük donanımları ve benzeri mekanik ve elektrikli teçhizatlar ve sistemler gemilerde bulunan cihazlar ve sistemlerle eş zamanlı çalışma, yangın ve personel güvenliği standartlarında bulunur.

Su, hava ve çevre kirliliğini önleme teçhizatı ve düzenlemeleri

(1) Üzerinde yaşam mahalli, iş istasyonu ve her türlü katı veya sıvı kirletici madde bulunan iç su araçlarında, çöp, petrol ve petrol türevleri, yağ, sintine suları, yük artıkları, evsel atık sular, zehirli atıklar, kirli balast gibi her türlü kirletici maddenin su çevresine atılmasını veya bulaşmasını önlemek için gerekli arıtma ve depolama sistemleri ile yönetim planları bulunur ve faal olarak kullanılır. Su kirliliğini önleme kuralları bakımından iç su araçları, 31/12/2004 tarihli ve 25687 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanan Su Kirliliği Kontrolü Yönetmeliği hükümlerine tabidir.

Egzoz

(1) Egzoz gazları doğrudan suya verilmez. Egzoz çıkışına TSE belgeli çift susturucu ve filtre sistemi takılması zorunludur.

Sintine atık ve pis su depolama tankları

(1) Mutfak, lavabo, tuvalet, banyo gibi pis su oluşturan donanım bulunan teknelerde, teknenin motoruna bağlı veya bağımsız çalışan sintine ve pis su tahliye pompası ile tekne içine monte edilecek yeterli kapasitede sintine tankı ve güverte tahliye bağlantısı bulundurulması zorunludur.

(2) Mutfak, lavabo, tuvalet ve banyo bulunan teknelerde taşınacak kişi başına beş litreden az olmamak kaydıyla pis su depolama tankı ve güverte tahliye devresi bulunur.

(3) Yüzer gezer lokantalarda, kişi başına on beş litreden az olmamak kaydıyla su tankı kapasitesi en az iki gün üzerinden hesap edilir. Mutfak, lavabo, tuvalet, banyo gibi pis su oluşturan donanım bulunmayan teknelerden pis su depolama tankı ve tahliye devresi aranmaz.

(4) Her tekne sintine ve pis sularını belediyenin veya belediyenin izin verdiği atık alım tesisine teslim etmek zorundadır. Sintine ve pis suların iç sulara bırakılması yasaktır.

(5) Bu madde hükümlerine uyulmaması halinde 2872 sayılı Çevre Kanunu hükümlerine göre cezaî işlem uygulanır.

Genel emniyet düzenlemeleri

(1) Özellikle üzerinde yaşam mahalli bulunan iç su araçlarındaki yaşama ve çalışma mahallerinin aydınlatma, ısıtma, haberleşme, acil kaçış gibi emniyet sistemleri, iş sağlığı ve emniyet koşulları benzer işi yapan deniz gemileri gibi uygun emniyet ve nitelikte olur.

Demirleme, bağlama ve yedekleme teçhizatı

(1) İç su araçlarının demir, zincir, loça ve bağlama-yedekleme sistemleri ve ırgatları ile vinçleri, kullanım amacına uygun durum ve nitelikte olur. Demirleme-bağlama ve yedekleme sistemleri yıllık denetimlerde kontrol edilir.

BEŞİNCİ BÖLÜM

İç Su Araçlarının Teçhizatları

İç su araçlarının asgarî teçhizatları

(1) İç su araçları bu Yönetmelikte belirtilmemiş teknik nitelikler bakımından, deniz mevzuatında liman seferi yapacak gemiler için uygulanacak hükümlere tabidir. Bu çerçevede, iç su araçlarında bulundurulması gereken teçhizatların bir kısmı İç Su Araçları İdare Kurulunun kararı ile muaf tutulabilir.

Can kurtarma teçhizatları ve düzenlemeleri

(1) İç su araçlarında bulundurulacak şahsi ve genel can kurtarma sistem ve teçhizatları, aracın tipine, kullanım amacına, büyüklüğüne ve inşa ile dizayn şekline bağlı olarak 11/2/1948 tarihli ve 3/7040 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile yürürlüğe konulan Ticaret Gemilerinin Teknik Durumları Hakkında Tüzüğe göre aşağıdaki genel kurallara uygun olmak zorundadır.

a) İç su araçlarında bulunacak tüm can kurtarma araç ve teçhizatı onaylanmış ve SOLAS standartlarına uygun olmak zorundadır. Bu araç ve teçhizatın bakım ve idameleri de SOLAS kurallarına uygun olarak yapılır.

b) İç su araçlarının batması durumuna karşı içindeki yolcu ve personele yeter miktarda genel can kurtarma aracı, can simidi, can filikası, kurtarma botu, yüzdürücü sal ile yeter miktarda can yeleği bulunur. Çocuk bulunan araçlarda çocuklar için de yeterli sayıda can yeleği bulundurulur.

c) Aracın seferi sırasında suya adam düşmesi riskine karşılık, kullanılmaya hazır durumda yeter sayıda can simidi bulundurulur. Bu can simitlerinden yeter sayıdaki ince halat ve gece şartlarına uygun reflektör bant ve ışıklı şamandıra ile eğer gece operasyonu yapılıyor ise, iç su aracında yeterli ışıklandırma sağlanır. Can simitlerinin üzerine ait olduğu iç su aracının ismi ve bağlı bulunduğu belediye yazılır.

ç) Taşıdığı yolcu sayısı otuzaltı kişiden fazla olan iç su araçlarında, aracın batması ve yangın durumlarında yapılacak işler uygun yerlere asılmış bir röle cetveli ile belirtilmesi ve personelin bu konuda eğitimli olması gerekir.

Yolcu ve yük taşıyan iç su araçlarında bulundurulacak can kurtarma teçhizatı

(1) Yolcu ve yük taşıyan iç su araçlarında aşağıda belirtilen can kurtarma teçhizatı bulundurulur;

a) Araçta bulunan her yetişkin için birer adet can yeleği,

b) Araçta bulunan toplam kapasitenin en az % 10’u kadar çocuk can yeleği,

c) Yük taşıyan araçlardan en az iki adedi ışıklı ve salvolu olmak üzere dört adet veya aracın kapasitesinin % 15’i kadar can simidi,

ç) İlk yardım seti,

d) El iskandili,

e) COLREG’e uygun fener şekil ve ses işaretleri.

Diğer teknelerde bulundurulacak can kurtarma teçhizatı

(1) 41 inci madde kapsamı dışında kalan teknelerde aşağıda belirtilen can kurtarma teçhizatı bulundurulur;

a) Araçta bulunan her yetişkin için birer adet can yeleği,

b) Araçta bulunan toplam kapasitenin en az % 10’u kadar çocuk can yeleği,

c) En az bir adedi ışıklı ve salvolu olmak şartıyla iki adet can simidi,

ç) İlk yardım seti,

d) El iskandili,

e) COLREG’e uygun fener şekil ve ses işaretleri.

Yangından korunma ve yangınla mücadele teçhizat ve düzenlemeleri

(1) İç su araçlarında bulunacak yangınla mücadele sistem ve teçhizatları, iç su aracının tipine, kullanım amacına, büyüklüğüne, cinsine ve inşa ile dizayn şekline bağlı olarak İç Su Araçları İdare Kurulunca tespit edilir. Bu tespit yapılırken aşağıdaki genel kurallara uyulur;

a) Tanker olarak tehlikeli, zehirli, yanıcı ve patlayıcı madde taşıyan iç su araçları, kendi sınıflarındaki deniz gemilerine uygulanan yangınla mücadele kuralları, bölme korumaları, inşa şartları, havalandırma sistemleri, alev tutma sistemleri, seviye gösterme sistemleri, vakum ve basınç kontrol sistemleri, buhar kontrol sistemleri, sabit ve taşınabilir yangın önleme, algılama ve söndürme sistemleri ve itfaiyeci ekipmanı gereksinimlerine tabidir.

b) Yolcu bulunduran iç su araçları, denizde liman seferi yapan yolcu gemilerinden istenen sistemlere eşdeğer ölçüde koruma sağlayacak yangın algılama, önleme ve söndürme sistemleri ile donatılır.

c) İç su araçlarında içten yanmalı veya elektrikli cihaz ve makinelerin bulunduğu mahallerde, kuzinelerde, sıcak egzoz gazlarının geçtiği yaşam mahallerinde uygun kapasite ve özellikte taşınabilir veya sabit yangın söndürücüler bulundurulur.

ç) Yanıcı, kendiliğinden tutuşan ve yakıcı maddelerin olduğu mahallerde uygun yangın önleme ve söndürme sistemleri bulundurulur.

d) Yangın riski olan her türlü maddenin bulunduğu bölmelerin perdeleri ve havalandırma sistemleri tehlike derecesine göre, yangının yayılmasını önleyici ve hapsedici şekilde dizayn ve inşa edilir.

Yolcu ve yük taşıyan araçlarda bulundurulacak yangın söndürme teçhizatı

(1) Yolcu ve yük taşıyan araçlarda aşağıda belirtilen yangın söndürme teçhizatı bulundurulur;

a) Makine, kuzine ve yolcu salonu için birer adet 6 kg’lık portatif yangın söndürücü,

b) Mutfağı olan tekneler için bir adet yangın battaniyesi,

c) Kamaralı teknelerde kamara başına en az 2 kg’lık portatif yangın söndürücü,

ç) Sintine pompası, tam boyu 15 metreden büyük teknelerde seyyar ya da sabit bir adet yangın pompası, teknenin her tarafına yetecek uzunlukta nozulu ile birlikte yangın hortumu,

d) Otuzaltı kişiden fazla yolcu taşıyan araçların makine dairesinde sabit yangın söndürme sistemi.

Diğer teknelerde bulundurulacak yangın söndürme teçhizatı

(1) 44 üncü madde kapsamı dışında kalan teknelerde aşağıda belirtilen yangın söndürme teçhizatı bulundurulur;

a) Makine ve kuzine bölümlerinde yeterli miktarda portatif yangın söndürücü,

b) Kamaralı teknelerde kamara başı en az 2 kg’lık portatif yangın söndürücü,

c) Sintine pompası, tam boyu 15 metreden büyük teknelerde seyyar yada sabit bir adet yangın pompası, teknenin her tarafına yetecek uzunlukta nozulu ile birlikte yangın hortumu.

ALTINCI BÖLÜM

İç su Araçları Personelinin Sınav, Belgelendirme ve Kütükleme İşlemleri

Yeterlik belgesi alma işlemi

(1) İç su aracı sürücü yeterlik belgesi almak isteyenler, onsekiz yaşını doldurmuş, en az ilkokul veya ilköğretim mezunu olmak kaydıyla iç su aracı muayene belgesi vermekle görevli belediye başkanlığına bir dilekçe ile müracaat ederler. Bu Yönetmeliğin Ek-8’inde yer alan İç Su Aracı Sürücü Yeterlik Belgesi almak isteyenlerin dilekçelerine ek olarak en az biri onaylı olmak üzere ikişer nüsha;

a) Nüfus cüzdanı örneği,

b) İkametgâh belgesi,

c) Öğrenim belgesi örneği,

ç) Sağlık kurulu raporu,

d) 8 adet fotoğraf,

müracaat etmeleri gerekir.

(2) İç su aracı yeterlilik belgesi, on yıl geçerli olup bu sürenin bitiminde yenilenir.

Sınav ve sınav komisyonu

(1) Durumları yeterlik belgesini almaya elverişli olanların evraklarından onaylı olan birer nüshaları, muayene belgesi vermekle görevli belediye başkanlığı tarafından sınavın yapılacağı tarihten en az onbeş gün önce Müsteşarlığın en yakın bölge müdürlüğüne gönderilir.

(2) Sınav Komisyonu; iç su araçları kullanma yeterlik belgesi sınavı, en yakın bölge müdürlüğünün belirlediği güverte veya makine uzmanından oluşan bir başkan ile belgeyi düzenleyen ilgili birimden de iki temsilciden oluşan bir sınav komisyonu marifetiyle yapılır.

(3) Sınavlar, Müsteşarlığın en yakın bölge müdürlüğünce yılda iki defa Nisan ve Ekim ayları içerisindeki ilk mesai gününde bu Yönetmelik hükümlerine göre COLREG kuralları, basit seyir bilgisi, gemicilik, denizde emniyet konularından yazılı olarak yapılır. Gerekli görülen durumlarda ilave sınav yapılabilir. Yazılı sınavda başarılı olanlar için uygulamalı tekne kullanma sınavı yapılır. Bölge müdürlüğü tarafından sınavları yetkili belediye mahallinde yaptırılır. Yukarıdaki sınavlardan başarılı sayılmak için 100 üzerinden en az 50 puan almak gerekir.

(4) Sınavı kazananlar için Müsteşarlığın en yakın bölge müdürlüğünce evraklarının muhafaza edildiği bir sicil dosyası ve kütüğü oluşturulup iç su aracı sürücü yeterlik belgesi düzenlenerek ilgili belediye başkanlığına gönderilir. İç su araçları personel kütük defterine gerekli kayıtlar yapılıp, harcı tahsil edildikten sonra yeterlik belgesi sahibine teslim edilir.

İç su araçları personel kütüğü

(1) İç su aracı yeterlik belgesi vermekle görevli belediye başkanlığı ve Denizcilik Müsteşarlığının en yakın bölge müdürlüğünce bu Yönetmeliğin Ek-9’unda yer alan iç su aracı personel kütük defteri tutulur.

(2) Bu deftere, iç su aracı sürücüsünün yeterlik belgesinde yazılı kayıtlar ile sonraki belge işlemleri yazılır.

İç su araçlarının personel donatımı

(1) İç sularda çalışacak boyları 35 metreden küçük iç su araçları, iç su aracı sürücü yeterlik belgesi veya usta gemici yeterlik belgesine sahip olanlar tarafından, boyları 35 metre ve daha büyük iç su araçları ise Sınırlı Vardiya Zabiti yeterliğine sahip olanlar tarafından sevk ve idare edilir. 50 GT’den büyük gemilerin personel donatımı, Gemiadamları Yönetmeliği kapsamında liman sefer bölgesi için belirtilen donatım esas alınarak yapılır. Boyları 10 metreden küçük balıkçı tekneleri, amatör denizci yeterlik belgesine sahip kişiler tarafından da sevk ve idare edilebilir. Boyları 8 metreden küçük balıkçı tekneleri miço yeterliğinde gemi adamı tarafından da idare edilir.

Kürekli tekne kullanıcıları

(1) Devamlı olarak kürekle sevk ve idare edilecek kadar küçük olan motorsuz ve yelkensiz tekneleri idare edeceklerin herhangi bir yeterlik belgesine sahip olmaları zorunlu değildir.

Sağlık yoklaması

(1) İç su aracı sürücü yeterlik belgesi alabilmek için gerekli olan sağlık kurulu raporunda karayollarında geçerli olan "B" sınıfı Sürücü Belgesi için aranan sağlık kriterleri aranır. Sürücü olabileceğine dair sağlık raporu vermeye yetkili sağlık kuruluşlarından alınacak olan sağlık raporlarının süresi beş yıldır. İç su aracı kullanan gemiadamları her beş yılda bir sağlık muayenesi yaptırmak zorundadırlar.