21/7/1931 tarih ve 1861 sayılı kanunun altıncı maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir:
Evvelce orduda hizmet etmiş ve fakat ayrıldıkları müddet iki seneyi geçmemiş olan gedikli erbaşlarla orduda taahhüd ettiği müddeti bitirip jandarmaya naklen temdidini isteyen gedikli erbaşlar, istenilen şartları haiz oldukları ve jandarmada sekiz sene hizmeti taahhüd ettikleri takdirde eski rütbe, kıdem ve maaşlarile Jandarma Gedikli Erbaş Mektebinin son sınıfına kabul olunurlar.
Bunlar, bu sınıfı muvaffakiyetle takib ve ikmal ederlerse jandarma gedikli erbaşlığı ile jandarmaya kabul olunurlar. Temdidleri işbu kabul tarihinden başlar.
Evvelce jandarmada hizmet etmiş ve fakat ayrıldıkları müddet iki seneyi geçmemiş olan gedikli erbaşlar lâzımgelen şartları haiz oldukları takdirde; eski rütbe, kıdem ve maaşlarile jandarmaya kabul olunabilirler.
Jandarmada gedikli olmıyan temdidli erata senede bir ay izin verilebilir ve bunların maaşı kesilmez. Fevkalâde hallerde veya emniyet ve asayiş bakımından mahzur görüldüğü zamanlarda izin verilmesi tehir veya müddeti tenkis edilebileceği gibi izinliler de geri çağırılabilirler.
Hastalıklardan veya yaralanmadan dolayı hava tebdilinde veya tedavide bulunan, jandarmada gedikli olmıyan temdidli eratın tedavi veya raporları müddetince maaşları kesilmez. Ancak bu tedavi ve hava tebdili müddeti bir seneyi geçemez.
İşlediği bir suçtan dolayı mahkûm edilen ve bu mahkûmiyetleri kayıt terkinini icab ettirmiyen veya bir suçtan zan altına alınarak mevkuf bulunan jandarma eratının mahkûmiyetlerini çektikleri veya mevkuf kaldıkları müddetçe maaşları verilmiyerek iaşeleri vaz’ı kazan veya mahallî rayiç üzerinden bedelen verilmek suretile temin edilir.
Maznunlardan muhakemelerinin men’ine karar verilenlerle beraet edenlerin ve haklarındaki takibat umumî af ile kaldırılanların alamadıkları maaşları bilâhara nısıf olarak verilir.
Jandarmada müstahdem bulunan temdidli erat ile gedikli erbaşlar izin almadıkça evlenemezler. Bu erat hakkında 3663 sayılı kanun hükümleri tatbik olunmaz.
Jandarma eratı kendisinin veya ailesinin mensub oldukları kaza mıntakalarında istihdam edilemezler. Ancak emniyet ve asayiş bakımından Dahiliye Vekilliğince mübrem bir zaruret görüldüğü takdirde muvakkat bir zaman için istihdamları caizdir.
1861 sayılı kanunun beşinci maddesinin müddete aid hükmü kaldırılmıştır.
Bu kanun neşri tarihinden muteberdir.
Bu kanunun hükümlerini yürütmeğe Millî Müdafaa, Maliye ve Dahiliye Vekilleri memurdur.