5432 Vergi Usul Kanunu

Giriş

Kanunun şümulü

Bu kanunun hükümler: aşağıda yazılı vergi ve resimler hakkında uygulanır:

1. Gelir vergisi;

2. Kurumlar vergisi;

3. Esnaf vergisi;

4. Bina vergisi;

5. Arazi vergisi;

6. Veraset ve intikal vergisi;

7. Muamele vergisi;

8 Nakliyat vergisi;

9. Damga resmi,

10. Bilûmum istihlâk vergileri (İstihlâk resmi adı altında alınanlar dâhil);

11. Hayvanlar vergisi;

12. Yukarda yazılı vergi ve resimlere bağlı olan vergi ve resimlerle zamlar.

Bu kanunun vergi ihtilâflarına ait hükümleri, yukarda sayılanların dışında kalan vergi ve resimler ile kaldırılan vergıler hakkında da uygulanır.

Gümrük ve tekel vergileri

Gümrük ve TC idareleri tarafından alınan vergi ve resimler bu kanuna tabi değildir.

Vergi Kanunu tâbiri

Bu kanunda kullanılan «Vergi Kanunu» tâbiri, işbu kanun ile bu kanun hükümlerine tabi vergi ve resim kanunlarını ifade eder.

BİRİNCİ KİTAP

Vergilendirme

BİRİNCİ KISIM

Genel esaslar

BİRİNCİ BÖLÜM

Vergi uygulanmasında yetki

Vergi dairesi

Vergi dairesi mükellefi tesbit eden, vergi tarh eden, tahakkuk ettiren ve tahsil eden dairedir.

Mükelleflerin, vergi uygulanması bakımından hangi vergi dairelerine bağlı oldukları vergi kanunlariyle, bu kanunlarda açıkça yazılı olmıyan hallerde, Maliye Bakanlığınca tâyin olunur.

Vergi mahremiyeti

Aşağıda yazılı kimseler görevleri dolayısiyle, mükellefin ve mükellefle ilgili kimselerin şahıslarına, muamele ve hesap durumlarına, işlerine, işletmelerine veya mesleklerine multaallik olmak üzere öğrendikleri sırları veya gizli kalması lâzımgelen diğer hususları ifşa edemezler ve kendilerinin veya üçüncü şahısların nef'ine kullanamazlar:

1. Vergi muameleleri ve incelemeleri ile uğraşan memurlar;

2. İtiraz ve temyiz komisyonlarında görevli olanlar;

3. Vergi kanunlarına göre kurulan komisyonlara iştirak edenler;

4. Vergi işlerinde kullanılan bilirkişiler.

Bu yasak, yukarda yazılı kimseler, bu görevlerinden ayrılsalar dahi devam eder.

Yasaklar

Beşinci maddede yazılı olanlar:

1. Kendilerine, nişanlılarına ve boşanmış olsalar bile eşlerine;

2. Kan veya sıhrî usul ve füruuna, evlâtlığına veya kendisini evlât edinene yahut kan hısımlığında üçüncü (Bu derece dâhil), sıhrî hısımlıkta, bu hısımlığı meydana getiren evlenme ortadan kalkmış olsa bile, üçüncü (Bu derece dâhil) dereceye kadar olan civar hısımlarına;

3. Kanuni temsilcisi veya vekili bulundukları kimselere ait vergi inceleme ve takdir işleriyle uğraşamazlar. İtiraz ve temyiz komisyonlarına intikal eden olaylar hakkında karar veremezler veya bu kararlara iştirak edemezler.

Vergi muameleleri, incelemeleri ve ihtilâfları ile görevli memurlar, mükelleflerin vergi kanunlarının uygulanmasiyle ilgili hesap, yazı ve sair özel işlerini ücretsiz de olsa yapamazlar.

İdarenin yardımı

Bilûmum mülkiye âmirleri, emniyet âmir ve memurları, belediye başkanları, köy muhtarları ve kamu müesseseleri vergi kanunlarının uygulanmasında uygulama ile ilgili memurlara ve komisyonlara ellerindeki bütün imkânlarla kolaylık göstermeye ve yardımda bulunmaya mecburdurlar.

İKİNCİ BÖLÜM

Vergi sorumluluğu

Mükellef ve vergi sorumlusu

Mükellef, vergi kanunlarına göre kendisine vergi borcu terettüp eden gerçek veya tüzelkişidir.

Vergi sorumlusu, verginin eda edilmesi bakımından, alacaklı vergi dairesine karşı muhatap olan kişidir.

Vergi kanunlariyle kabul edilen haller müstesna olmak üzere, mükellefiyete veya vergi sorumluluğuna mütaallik özel mukaveleler vergi dairelerini bağlamaz.

Bu kanunun mütaakıp maddelerinde geçen «mükellef» tâbiri vergi sorumlularına da şâmildir.

Vergi ehliyeti

Mükellefiyet ve vergi sorumluluğu için kanuni ehliyet şart değildir.

Vergiyi doğuran olayın kanunlarla yasak edilmiş bulunması mükellefiyeti ve vergi sorumluluğunu kaldırmaz.

Kanuni temsilcilerin ödevi

Tüzelkişilerle küçüklerin ve kısıtlıların mükellef veya vergi sorumlusu olmaları halinde bunlara düşen ödevler kanuni temsilcileri tarafından yerine getirilir.

Bu ödevlerin, münhasıran kanuni temsilcilerin kasıt veya ihmallerinden dolayı yerine getirilmemesi yüzünden mükellefin varlığından tamamen veya kısmen alınamıyan vergi alacakları kanuni temsilcilerden alınır.

Bu hüküm Türkiye'de bulunmıyan mükelleflerin Türkiye’deki temsilcileri hakkında da uygulanır.

Temsilciler bu suretle ödedikleri vergiler için asıl mükelleflere rücu edebilirler.

Vergi kesenlerin sorumluluğu

Yaptıkları veya yapacakları ödemelerden vergi kesmeye mecbur olanlar, verginin tam olarak kesilip ödenmesinden ve bununla ilgili diğer ödevleri yerine getirmekten sorumludurlar.

Bu sorumluluk; bunların ödedikleri vergilerden dolayı asıl mükelleflere rücu etmek hakkını kaldırmaz.

Mirasçıların sorumluluğu

Ölüm halinde mükelleflerin ödevleri, mirası reddetmemiş kanuni ve mansup mirasçılarına geçer. Ancak, mirasçılardan her biri ölünün vergi borçlarından miras hisseleri nispetinde sorumlu olurlar,

Mücbir sebepler

Mücbir sebepler:

1. Vergi ödevlerinden herhangi birinin yerine getirilmesine engel olacak derecede ağır kaza, ağır hastalık ve tutukluluk;

2. Vergi ödevlerinin yerine getirilmesine engel olacak yangın, yer sarsıntısı ve su basması gibi âfetler;

3. Kişinin iradesi dışında vukua gelen mecburi gaybubetler;

4. Sahibinin iradesi dışındaki sebepler dolayısiyle defter ve vesikalarının elinden çıkmış bulunması;

gibi hallerdir.

ÜÇÜNCÜ BÖLÜM

Süreler

Kanuni ve idari süreler

Vergi muamelelerinde ve vergi ihtilâflarında süreler Vergi Kanunu ile belli edilir.

Kanunda açıkça yazılı olmıyan hallerde 15 günden aşağı olmamak şartiyle bu süreyi, tebliği yapacak olan idare belli ve ilgiliye tebliğ eder ve bu süre tebliğ tarihinden başlar.

Mücbir sebeple gecikme

13 üncü maddede yazılı mücbir sebeplerden her hangi birinin bulunması halinde, bu sebep ortadan kalkıncaya kadar süreler işlemez.

Bu hükmün uygulanması için mücbir sebebin malûm olması veya ilgililer tarafından ispat veya tevsik olunması lâzımdır.

Ölüm halinde sürenin uzaması

Vergi kanunlarında hüküm bulunmıyan hallerde, ölüm dolayısiyle mirasçılara geçen ödevlerin yerine getirilmesinde bildirme, beyanname verme ve itiraz ve temyiz sürelerine üç ay eklenir.

Mühlet verme

Zor durumda bulunmaları hasebiyle vergi muamelelerine mütaallik ödevleri süresi içinde yerine getiremiyecek olanlara, kanuni sürenin bir katını geçmemek üzere, Maliye Bakanlığınca münasip bir mühlet verilebilir.

Bu mühletin verilebilmesi için:

1. Mühlet istiyen, sürenin bitmesinden evvel yazı ile istemde bulunmalıdır.

2. İstemde gösteriden mazeret, mühlet verecek makam tarafından kabule lâyık görülmelidir.

3. Mühletin verilmesi halinde verginin alınması tehlikeye girmemelidir.

Maliye Bakanlığı mühlet verme yetkisini tamamen veya kısmen mahalli maliye teşkilâtına devredebilir.

Sürelerin hesaplanması

Vergi kanunlarında yazılı süreler aşağıdaki şekilde hesaplanır:

1. Süre gün olarak belli edilmişse başladığı gün hesaba katılmaz ve son günün tatil saatinde biter;

2. Süre hafta veya ay olarak belli edilmişse başladığı güne son hafta veya ayda tekabül eden günün tatil saatinde biter. Sürenin bittiği ayda, başladığı güne tekabül eden bir gün yoksa süre o ayın son gününün tatil saatinde biter;

3. Sonu belli bir gün ile tâyin edilen sürelerde, süre o günün tatil saatinde biter;

4. Resmî tatil günleri süreye dâhildir. Şu kadar ki; sürenin son günü resmi tatile rastlarsa tatili takip eden ilk iş gününün tatil saatinde biter.

DÖRDÜNCÜ BÖLÜM

Vergi alacağının tâyini

Vergiyi doğuran olay

Vergi alacağı, vergi kanunlarının vergiyi bağladıkları olayın vukuu veya hukuki durumun tekemmülü ile doğar.

Vergi alacağı mükellef bakımından vergi borcunu teşkil eder.

Tarh

Verginin tarhı, vergi alacağının kanunlarında gösterilen matrah ve nispetler üzerinden vergi dairesi tarafından hesaplanarak bu alacağı miktar itibariyle tesbit eden idari muameledir.

Tebliğ

Tebliğ, vergilendirmeyi ilgilendiren ve hüküm ifade eden hususların yetkili makamlar tarafından mükellefe veya ceza sorumlusuna yazı ile bildirilmesidir.

Tahakkuk

Verginin tahakkuku, tarih ve tebliğ edilen bir verginin ödenmesi gereken bir safhaya gelmesidir.

Tahsil

Verginin tahsili, kanuna uygun surette ödenmesidir.

Tahakkuku tahsile bağlı vergiler

Mahiyetleri itibariyle tahakkuku tahsile bağlı vergilerde, verginin tahsili tahakkuku da içine alır.

İKİNCİ KISIM

Tarh ve tahakkuk usulü

BİRİNCİ BÖLÜM

Beyannameye dayanan tarh

Tahakkuk fişi esası

Vergi kanunlarına göre beyan üzerinden alınan vergiler «Tahakkuk fişi» ile tarh ve tahakkuk ettirilir.

Bu esasa göre, vergi dairesince beyannamenin alınması üzerine bir tahakkuk fişi tanzim olunur ve bunun bir nüshası mükellefe veyahut beyannameyi mükellef namına vergi dairesine tevdi edene verilir. Bu suretle vergi tahakkuk etmiş olur. Tahakkuk fişinin mükellefe verilen nüshası aynı zamanda beyannamenin makbuzu yerine geçer.

Lüzum görülen hallerde beyana dayanan vergi tahakkuk fişi yerine ihbarname ile tebliğ olunabilir. Kanunen belli hallerde tebliğ tekâlif cetvelinin ilâniyle yapılır.

Tahakkuk fişinin muhteviyatı

Tahakkuk fişi aşağıda yazılı malûmatı ihtiva eder:

1. Fişin sıra numarası;

2. Tanzim tarihi;

3. Verginin nev’i;

4. Vergi beyannamesinin tarihi;

5. Beyannamenin ilgili bulunduğu vergilendirme dönemi;

6. Mükellefin soyadı ve adı (tüzelkişilerde unvanı);

7. Mükellefin açık adresi;

8. Verginin matrahı;

9. Verginin hesabı;

10. Verginin miktarı;

11. Vergiye itiraz ve düzeltme ile ilgili hükümlere ait kısa bilgi.

Tahakkuk fişinin kesinliği

Vergi beyannamesini ilgili vergi dairesine tevdi eden kimsenin kendisine verilen tahakkuk fişini almaması, beyannamede yazılı matrah üzerinden tarhı gereken verginin tahakkukuna engel olmaz. Bu takdirde tahakkuk fişinin mükellefe verilecek nüshası 28 inci maddede yazılı olduğu şeklide posta ile mükellefe gönderilir.

Vergi beyannamesinin posta ile gönderilmesi

Beyannamenin posta ile gönderilmesi halinde de tahakkuk fişi kesilir. Bu takdirde, tahakkuk fişinin mükellefe verilecek nüshası, kapalı bir zarf içinde, mükellefin beyannamede gösterdiği adrese gönderilir ve fişin dairede kalan nüshasına posta zimmet defterinin tarih ve numarası işaret olunur.

İKİNCİ BÖLÜM

İkmalen ve re’sen tarh

İkmalen vergi tarhı

İkmalen vergi tarhı, her ne şeklide olursa olsun, bir vergi tarhedildikten sonra bu vergiye mütaallik olarak meydana çıkan ve maddi delillere veya kanuni ölçülere dayanılarak miktarı tesbit olunan bir matrah veya matrah farkı üzerinden alınacak verginin tarhedilmesidir.

Re’sen vergi tarhı

Re’sen vergi tarhı, vergi matrahının tamamen veya kısmen maddi delillere dayanılarak tesbitine imkân bulunmıyan hallerde, takdir komisyonları tarafından takdir edilecek matrah veya matrah kısmı üzerinden vergi tarholunmasıdır.

Aşağıdaki hallerin her hangi birinin bulunması halinde, maddi delillerin mevcut olmadığı kabul edilir:

1. Vergi beyanı, sürenin bitmesinden başlıyarak 15 gün geçtiği halde, yapılmamış olursa;

2. Bu kanuna göre tutulması mecburi olan defterlerin hepsi veya bir kısmı tutulmamış olursa veya herhangi bir sebepten dolayı ibraz edilmezse;

3. Defter kayıtları ve bu kayıtlarla ilgili vesikalar, sıhhatli bir vergi incelemesinin yapılmasına, vergi matrahının doğru ve kesin olarak tesbitine imkân vermiyecek derecede noksan, usulsüz veya karışık olursa.

Takdir kararı

Takdir komisyonunca belli edilen matrah veya matrah kısmı takdir kararına bağlanır.

Takdir kararları komisyonun başkan ve üyeleri tarafından imzalanır.

Takdir kararlarında aşağıda yazılı malûmat bulunur:

1. Kararın sıra numarası;

2. Kararın tarihi;

3. Olay ile ilgili mükellefin soyadı ve adı (Tüzelkişilerde unvanı);

4. Mükellefin açık adresi;

5. Takdirin ilgili bulunduğu vergi;

6. Takdirin ilgili bulunduğu vergilendirme dönemi;

7. Takdir edilen matrah;

8. Takdirin müstenidatı ve takdir hakkında izahat.

Takdir kararlarının tevdii

Takdir kararları komisyonca imza karşılığında vergi dairesine tevdi olunur.

Re'sen tarhta mahsup

Re'sen takdir olunan matrah, mükellef tarafından bildirilen matrahtan fazla değilse, re’sen vergi tarhedilmez; fazla ise sadece aradaki fark üzerinden vergi tarholunur.

İhbarname esası

İkmalen ve re’sen tarhedilen vergiler «İhbarname» ile ilgililere tebliğ olunur. Nev’i ve doğuşu ayrı olan vergiler için ayrı ihbarname kullanılır.

İhbarnamenin muhteviyatı

İhbarname aşağıda yazılı malûmatı ihtiva eder:

1. İhbarnamenin sıra numarası;

2. İhbarnamenin tanzim tarihi;

3. Verginin nev’i;

4. Mükellefin soyadı, adı (Tüzel kişiler de unvanı);

5. Mükellefin açık adresi;

6. Vergilendirme dönemi;

7. Verginin matrahı;

8. Verginin hesabı;

9. Verginin miktarı;

10. Kısa ve açık bir ifade ile ikmalen veya re’sen vergi tarhini icabettiren sebepler;

11. İtiraz süresi;

12. İtiraz şekli.

Takdir komisyonunun kararı üzerine tarhedilen vergilerde kararın bir sureti ihbarnameye eklenir.

ÜÇÜNCÜ BÖLÜM

Tahrire dayanan tarh

Tahrire göre vergi tarhı

Tahrire göre vergi tarhı, verginin tahrir usulü ile tesbit edilen matrahlar üzerinden hesaplanmasıdır.

Tahrar ihbarnamesi

Tahrir usulü ile tesbit edilen matrahlar, vergi dairesi tarafından «Tahrir ihbarnamesi» ile mükelleflere tebliğ olunur.

İhbarnamenin muhteviyatı

Tahrir ihbarnamesi aşağıda yazılı malûmatı ihtiva eder.

1. İhbarnamenin sıra numarası;

2. İhbarnamenin tanzim tarihi;

3. Verginin nev’i;

4. Mükellefin soyadı ve adı (Tüzelkişilerde unvanı);

5. Mükellefin açık adresi;

6. Bina veya arazının mevkii (Mahalle veya köy, sokak ve kapı numarası),

7. Bina veya arazinin nev'ı, büyüklüğü, genişliği;

8. Bina veya arazinin tahrir numarası;

9. Tahmin olunan gayrısafi ırat veya kıymet;

10. Gayrisafi ırada göre bulunan safi irat;

11. Verginin nispeti;

12. Verginin miktarı;

13. İtiraz süresi,

14. İtiraz şekli

Tekâlif cetveli

Tahrire dayanan tarhda yıllık vergiler, vergi dairesince mahalle ve köy itibariyle doldurulan tekâlif cetvellerinde gösterilir.

Tekâlif cetvellerinde aşağıdaki malûmat bulunur:

1. Mükellefin soyadı ve adı (Tüzelkişilerde unvanı);

2 Mükelleflerin adresleri;

3. Binaların kesinleşen gayrısâfı ıradı; arazının kesinleşen kıymeti (Aynı mükellefe ait binaların iradı ve arazinin kıymeti toplam olarak gösterilir);

4. Binaların sâfı iradı;

5. Tahakkuk eden vergi.

DÖRDÜNCÜ BÖLÜM

Götürü matrahların tesbiti

Götürü matrahların tesbiti

Götürü ücretler, götürü serbest meslek kazançları ve gündelik kazançlar, her il merkezindeki takdir komisyonu tarafından mahallî belediye ve iş ve işçi bulma kurumu gibi ilgili resmî dairelerden ve meslekî teşekküllerden mütalâa alındıktan sonra o ilin gerek merkez gerekse bağlı ilçeleri için aşağıdaki usul dairesinde ayrı ayrı tesbit olunur:

1. Götürü ücretler, götürü serbest meslek kazançları ve gündelik kazançlar iş ve hizmet nev’ı ve grupları itibariyle ve. her iş ve hizmet nev'ı ve grupu için üç derece üzerinden belli edilir;

2. Götürü ücret cetvellerinde, esnaf nezdinde ve özel inşaatta çalışan işçiler (Sanatkâr işçiler) ve (Diğer işçiler) olmak üzere iki sınıfa ayrılır;

Sanatkâr işçilerden maksat küçük sanat erbabı nezdinde veya inşaat işlerinde usta ve kalfa durumunda re'sen iş gören işçilerdir. Bunların dışında kalan işçiler (Diğer işçiler) sınıfına dâhil olur;

3. Takdir komisyonunun bu kararları ilgili bulundukları ilk malî yıldan en az iki ay evvel imza karşılığında belediyelere ve bulunan yerlerde ticaret odalarına, resmi esnaf teşekküllerine ve ilin en büyük gelir memuruna teslim edilir.

Götürü matrahlara itiraz

Belediyeler, ticaret odaları ve resmî esnaf teşekkülleri ve ılın en büyük gelir memuru, 40 ıncı madde gereğince kendilerine verilen takdir komisyonu kararına, 15 gün içinde itiraz edebilirler.

Bu gibi itirazlar ilgili belediye, ticaret odaları, resmî esnaf teşekkülleri ve ilin en büyük gelir memurunun mütalâaları alınarak karara bağlanır ve bu karar aynı ilgililere tebliğ olunur.

İtiraz komisyonu kararı aleyhine ilgililer 15 gün içinde Danıştaya başvurabilirler

Danıştay bu müracaat üzerine işi dosya üzerinde ve tercihan inceliyerek karara bağlar.

Ortalama kâr hadlerinin tesbiti

Ortalama kâr hadleri Maliye Bakanlığınca emtia ve iş nevilerine göre hazırlanacak cetveller üzerine her il merkezindeki ticaret odaları, ticaret odası bulunmıyan yerlerde belediyelerce kurulacak özel bir komisyon tarafından ilce itibariyle ve mahalli defterdarın yazılı talebinden başlıyarak üç ay içinde tesbit olunur. Bu süre lüzum görülen yerlerde Maliye Bakanlığının muvafakati ile, bir yılı geçmemek üzere uzatılabilir.

Ortalama kâr hadlerine itiraz

Maliye Bakanlığı yaptığı incelemeler sonunda nispet siz veya hatalı gördüğü ortalama kâr hadlerinin 42 ncı maddede yazılı usule göre yeniden tesbit edilmesini ticaret odalarından veya belediyelerden ister ikinci tesbite de kanaat etmediği takdirde son karara karşı Danıştaya müracaat edebilir. Danıştay bu müracaatları tercihan inceleyerek karara bağlar.

Yenileme

Götürü ücretler, götürü serbest meslek kazançları, gündelik kazançlar ve ortalama kâr hadleri iki yıl için tesbit edilir. Şu kadar ki, bunlarda ehemmiyetli değişiklikler vuku bulduğu takdirde bu süreyi bir yıldan az olmamak şartiyle kısaltmaya Maliye Bakanlığı yetkilidir.

ÜÇÜNCÜ KISIM

Tahrir usulü

BİRİNCİ BÖLÜM

Genel esaslar

Tarif

Tahrir usulü, gayrı menkullerden alınan vergilere ait matrahların bu kanuna göre kurulan komisyonlarca tahmin ve tesbit edilmesidir.

Tahrir usulü, birlik itibariyle yapılan «Genel tahrir» ile «Tadilâtı» ihtiva eder.

Bu tahrirlere dayanılarak tasarruf iddia olunamaz.

Genel tahrir

Genel tahrir, bir ilce dâhilindeki bütün binaların veya bütün arazinin yazılarak, binalarda gayrisâfı iratların, arazide kıymetlerin yeniden tahmin edilmesidir

Tadilât

Tadilât, iki genel tahrir atasında, bu kanunda yazılı sebeplerden dolayı binaların gayrisâfı iratlarında ve arazinin kıymetlerinde vukua gelen devamlı ve tabii değişiklikler tesbit edilerek, yeni irat veya kıymetin tahmin edilmesidir.

Takrir varakası

Tahrir muameleleri «Tahrir varakası» üzerinde tesbit edilir.

Tahrir varakası, bina ve arazı için tahmin olunan irat ve kıymetlerin zaptına mahsus vesikadır.

Tahrir varakası, genel tahrir veya tadilâtı yapan komisyon tarafından tanzim edilerek imzalanır.

Tahrir varakasının muhteviyatı

Tahrir varakası aşağıda yazılı malûmatı ihtiva eder:

1. Bina veya arazinin bulunduğu şehir, kasaba veya köy ile mahalle;

2. Bina veya arazinin tahrir numarası;

3. Mükellefin (Müşterek mülkiyet halinde sahiplerin) soyadı ve adı (Tüzelkişilerde unvanı);

4. Mükellefin ikametgâh adresi;

5. Müşterek mülkiyet halinde sahiplerinden her birinin şâyi hissesi ;

6. Bina veya arazinin mevkii veya semti, sokak veya meydan adı, özel ve mâruf bir adı varsa bu ad;

7. Kapı numarası;

8. İnşaat nevi (Beton, kağıt, ahşap, bağdadı, kerpiç, dolma v.s.);

9. Kullanış tarzı;

10. Binanın büyüklüğü, dahilî taksimatı ve mütemmimatı, arazının genişliği;

11. Değirmen, fabrika, ve imalâthanelerde, içlerindeki sabit istihsal tesisatının nev’ı ve miktarı;

12. Tahmin edilen gayrısâfi irat veya kıymet ve tahmin sureti,

13. Tanzim tarihi.

Vergi dairesine tevdi

Tahrir varakaları, tahrir veya tadilât komisyonu tarafından aşağıdaki süreler içinde ve imza karşılığında vergi dairesine verilir:

1. Genel tahrirlerde ve mevziî tadilâtta; bir mahalle veya köye ait tahrir varakaları, bunların tahrir veya tadilâtının bittiği tarihi takıp eden en geç beş gün içinde;

2. Diğer tadilâtta; her gayrimenkule ait tahrir varakası, tadilâtın bittiği günü takıp eden beş gün içinde,

Genel tahrirlerde, tahrir komisyonu tarafından mahalle veya köy itibariyle doldurulan tahrir cetvelleri de tahrir varakalarına bağlanır.

İKİNCİ BÖLÜM

Genel tahrir

Genel tahrir zamanı ve ilânı

Bu kanuna göre yapılacak genel tahrirler, her 10 yılda bir tekrar edilebilir. Bir ilçede genel tahrır yapılmasına Maliye Bakanlığı karar verir.

Tahrir kararı, ilçe merkezinde çıkan gazetelerle, gazete çıkmıyan yerlerde mûtat vasıtalarla ilân edilir.

Tahrir muamelelerine kararın ilânından 15 gün geçtikten sonra başlanır.