Davacı F.. G.. vekili Avukat N.A.. tarafından, davalılar H.. Y.. vd. aleyhine 31/01/2013 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 18/02/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, kişilik haklarına saldırı nedeni ile uğranılan manevi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece asıl ve birleşen davaların reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı asıl davada, "www...com" adlı internet sitesinde yer alan "G...'in bu açıklamaları çok tartışılacak 'el de öpülür etek de' "; birleşen davada, yine aynı sitede yer alan "kitap telifiyle yaşıyormuş! İnanalım mı" başlıklı yazılar ve bu yazılara yapılan yorumlarla kişilik haklarına saldırıldığını belirterek uğramış olduğu manevi zararının 5651 sayılı Yasa'nın 4. maddesine göre içerik sağlayıcı olan davalılar tarafından tazmin edilmesini talep etmiştir.
Davalılar, 5651 sayılı Yasa'da internet ortamında yapılan yayınlardan kimlerin sorumlu olduğunun sınırlı bir biçimde düzenlendiğini, kendilerinin bu kişiler arasında yer almamaları nedeni ile davanın husumet nedeni ile reddedilmesi gerektiğini savunmuşlardır.
Mahkemece; dava konusu yazılarda davacının kişilik haklarına her hangi bir saldırının bulunmadığı, yazılara yapılan yorumlarda ise davacının kişilik haklarına saldırıların mevcut olduğu tespit edilmiş, davalıların 5651 sayılı Yasa'ya göre internet ortamında yapılan yayınlardan sorumlu olduğu belirtilen içerik sağlayıcısı, yer sağlayıcı ve erişim sağlayıcı olmamaları nedeni ile asıl ve birleşen davaların reddine karar verilmiştir.
Dosya kapsamında yer alan bilgi ve belgeler ile özellikle "www...com" adlı internet sitesinin künyesine ilişkin belgenin incelenmesinden; 5651 sayılı Yasa madde 3'e göre içerik sağlayıcının yasanın emredici hükmüne rağmen belirtilmediği, ortam paylaşanların ayrıca içerik sağlayanı araştırmakla yükümlü olmadığı 5651 sayılı Kanun'un madde 4'e göre içerik sağlayanın salt kullanıma sunmakla kusursuz sorumluluk türüyle sorumlu olduğu, künye bilgilerine göre imtiyaz sağlayanın davalı H.. Y.. olduğu, böylece ortamı kullanıma sunanın da davalı H.. Y.. olduğu, bu durumda H.. Y..'ın 4. madde kapsamında kusursuz sorumlulukla sorumlu olacağı açıktır. Diğer davalı B.. P..'ın ise sorumluluğunun türünün sitedeki yetkilerine göre belirlenmesi gerektiği açıktır. Şu durumda davanın esastan çözümlenmesi gerekli iken yazılı gerekçe ile davanın reddedilmiş olması doğru görülmemiş; hükmün bu nedenle bozulması gerekmiştir.
Temyiz edilen kararın yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 16/09/2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.