BK m. 55/I hükmüne göre “ifa amacını taşımayan ödemeler” de destekten yoksun kalma ve bedensel zararlardan mahsup edilmeyecektir. Öğretide “ifa amacını taşımayan” ibaresi haklı olarak eleştirilmiştir, zira burada amaç yardım amaçlı kazandırmaları denkleştirme dışında bırakmaktır ancak bunlarda da ifa amacı bulunabilir, bunun en önemli örneği bağışlamadır(418). Hükümde ifade edilmek istenen öteden beri kabul edi-Sayfa 475len denkleştirme kuralıdır; buna göre haksız fiil sonucu sağlanan yararda, yararı sağlayanın iradesi de denkleştirme noktasında dikkate alınır(419). Şöyle ki, haksız fiil sonucu zarar gören kişiye sağlanan yarar bu konuda herhangi bir yükümlülük olmamasına rağmen yapılmışsa, bunun denkleştirmede dikkate alınmamasının nedeni bunu yapan yararı sağlayanın iradesidir; üçüncü kişi bu eylemi ile sadece zarar görene yarar sağlamak istemiş, sorumluyu sorumluluğundan kurtarmak istememiştir(420). BK m. 55’de bu esas tüm zararlar için değil ama bedensel zararlar ile destekten yoksun kalma zararları için kabul edilmiştir. Hükmün gerekçesinde de yararı sağlayan kişinin bu yöndeki iradesine önem verildiği vurgulanmıştır; bu yarar zarar veren veya üçüncü kişi tarafından ödeme kastı dışındaki saiklerle sağlanmışsa, örneğin ödeme yardım için yapılmışsa, bunlar denkleştirilmeyecektir. Bizim de katıldığımız görüşe göre bedensel zararlar ve destekten yoksun kalma zararları dışında kalan diğer zararlar bakımından bu mahsup ilkesi geçerlidir zira sorun uygun nedensellik sorundur. Oğuzman/Öz’e göre (421): “Buna göre, mağdura, üçüncü kişilerin kendiliklerinden yaptıkları yardımlar, örneğin evi yanana, yaralanana toplanan bağışlar da zarara mahsup edilmez, zira yararla fiil arasında mantiki nedensellik bağı varsa da uygun nedensellik bağı yoktur”. Bu nedenle bu ilke tüm zararlar bakımından hâlâ geçerlidir sadece bedensel zararlar ve destekten yoksun kalma zararlarına özgülenemez, sorun eylemle uygun nedensellikte bulunan zararların tazmini sorunudur.
